ازجوش می‌ره کتری‌و این‌جا نشستم
ازحال می‌ره زود‌پز از بس سکوته
ازصبح می‌روبم تمومِ خونه رو باز
هرگوشه‌ای سر می‌زنم تار عنکبوته
من نیستم اونی که تو این‌خونه بوده
بااین همه کارِ نکرده باز خستم
خسته شدم از این تظاهر کردنی که
باور کنی چشم انتظار تو نشستم
دل مرده‌ام ازهر نقابِ زنده بودن
ازهر تعهد که غمو پیوند کرده
اینی که باتو می‌کنم که زندگی نیس
لعنت به اجباری که پامو بند کرده
اقرار کن به حسِ سردِ تویِ چشمات
انقد نگو خوبه، همه‌چی رو به راهه
وقتی که می‌فهمی که فهمیدم چشاتو
اقرار کردن به محبت اشتباهه
هربار رختاتو بشورم آب می‌رم
چین می‌خورم باهر اتویِ رو لباست
وقتی عرق می‌ریزی تو، من مست می‌شم
کاری ندارم، خوش بمون باناشناست
موهامو چتری می‌زنم جذاب باشم
آیینه‌ی حمام بازم بی‌قراره
من پا به پایِ دوش و اشکش گریه کردم
کی دیده زیرِ چتر، بارونی بباره!؟
می‌لرزه استحکامِ دیوارِ غرورم
وقتی که سرد و گرم می‌شم با نفس‌هات
با این ترک‌ها ریزشم این‌بار حتمیست
آوار می‌شم زیرِ دیوارِ هوس‌هات
#آرزو_رشیدی#ر_الف #تقدیم_به_معجز_قلمم تولد:7اسفند00
نشر:22اسفند00
_________
__
تنظیم:
#رادیو_فریاد
