من کجا ایستادهام؟ کجای این جهان؟ خانهام کجاست؟ چرا دستانم خالیست؟ چرا چشمانم ابریست؟ چرا آسمانم بارانیست؟ من چرا اینهمه خود آزارم؟ چرا کسی را نمیشناسم؟ چرا اینهمه رنجورم؟ یکی کنارم بود، چرا نیست؟ من تهیام، پس کجاست احساسات من؟ دنبال پاسخش نگردید؛ آنیکه رفته را بیاورید!. #کلماتیک #پروانه_نوشت
