🔶ریشهیابی مشکل کمبود، گرانی و
احتکار ورق در بازار فولاد کشور (۴)
🔻عمده بار برخی تولیدکنندگان ورق از بازار آزاد سر در میآورد🔹یک فعال بازار فولاد در شمال کشور با تاکید بر این که عمده بار برخی تولیدکنندگان
ورق از بازار آزاد سر در میآورد، تصریح کرد: برخی فولادسازان به ندرت بار و محصولاتشان را به تولیدکنندگان حقیقی عرضه میکنند، چون به این شکل میتوانند محصولات خود را با قیمتهای بیشتر و بالاتری بفروشند. اکنون شرایط به گونهای است که تمام سهمیهای که به تولیدکنندگان واقعی محصولات فولادی در استانهای شمالی اختصاص داده شده، تنها یک هشتم تا یک دهم نیاز بازار است.
🔹به گزارش فولادبان؛ حدود یک ماه و نیم پیش بود که معاون قضایی دادستان کل کشور در گفتوگو با خبرنگار ما از توافق میان دادستانی و فولاد مبارکه اصفهان درباره تامین انواع
ورقهای فولادی مورد نیاز صنایع پاییندستی زنجیره فولاد، تولیدکنندگان لوازم خانگی و سایر حوزهها به صورت سهمیهای خبر داد. براساس این توافق قرار بود که مشکل گرانی، کمبود و
احتکار ورق در بازار فولاد کشور ظرف یک تا دو ماه حل شود، اما بررسی نرخ انواع
ورق در سایتهای اطلاعرسانی قیمت محصولات فولادی از فاصله ۱۰ تا ۱۲ هزار تومانی قیمت درب کارخانه انواع
ورقهای تولیدی فولاد مبارکه با بازار آزاد حکایت دارد.
🔹همچنین آمارهای سایت بورس کالا نیز نشان میدهد نه تنها تولیدکنندگان
ورقهای فولادی همچنان نسبت به تعهدات خود برای عرضه کافی
ورق در این بازار فیزیکی پایبند نیستند و هنوز هم ابهامات بسیاری درباره علت عدم تایید بخش زیادی از معاملات
ورق در بورس کالا وجود دارد، بلکه قیمت انواع
ورق در بازار آزاد نیز بین ۷ تا ۱۰ هزار تومان بالاتر از نرخ معامله شده این محصولات در بورس کالاست. همه این مسائل نشان میدهد که با وجود همه وعدهها، هنوز هم مشکل گرانی،
احتکار و کمبود
ورق حل نشده است و هر ماه رانتی چند هزار میلیارد تومانی به جیب واسطههای این نهاده مهم صنعت فولاد واریز میشود.
🔹محمد ایزدیفر، فعال بازار فولاد در شمال کشور در اینباره با مقایسه بین محصولات فولادسازان فرعی شمال کشور و اجناس تولیدی فولاد مبارکه اصفهان ادامه داد:
ورق فولادی تولیدشده در شمال کشور از جمله مجتمع فولاد گیلان در مقایسه با محصولات وارداتی یا
ورقهای فولاد مبارکه سنگینتر و بیکیفیتتر است که این موضوع نارضایتی مشتریان را به دنبال دارد، اما با این حال، تولیدکننده در هر صورت ناچار است مواد اولیه خود را هر طور شده تامین کند.
🔹ایزدیفر درباره میزان مصرف
ورق فولادی در استانهای شمالی کشور توضیح داد: در حال حاضر سه کارخانه در استانهای شمالی
ورق با ضخامت 2 میلیمتر تولید میکنند که تولید هر یک از آنان روزانه 120 تا 130 تن و ماهانه چهار هزار تن است. در واقع، هر سه کارخانه مجموعا 12 هزار تن
ورق و محصولات فولادی در ماه تولید میکنند و محصولاتشان تامینکننده 60 درصد نیاز بازار است و مابقی نیاز مشتریان باید از دیگر شهرها از جمله تهران یا اصفهان تامین شود.
🔹وی افزود: در این شرایط، کارخانههایی که به
ورق فولادی نیاز دارند، اغلب ناچارند
ورقهای مورد نیاز خود را از شرکتها و افرادی که از فولاد مبارکه اصفهان سهمیه گرفتهاند، با سود و قیمت چندین برابری تهیه کنند.
🔹️این فعال مطلع در بازار فولاد شمال کشور با انتقاد از سهمیه اندک تخصیصیافته فولاد مبارکه به تولیدکنندگان حقیقی ادامه داد: تمام سهمیهای که به تولیدکنندگان واقعی محصولات فولادی در استانهای شمالی از سوی فولاد مبارکه اصفهان اختصاص داده شده، تنها یک هشتم تا یک دهم نیاز بازار است.
🔹ایزدیفر تصریح کرد: این در حالی است که اکنون بار برخی تولیدکنندگان بزرگ
ورق فولادی سر از بازار آزاد در میآورد و این شرکتها به ندرت بار و محصولاتشان را به تولیدکنندگان حقیقی عرضه میکنند، چون به این شکل میتوانند محصولات خود را با قیمتهای بیشتر و بالاتری بفروشند.
🔹این فعال بازار فولاد کشور اضافه کرد: اکنون در مجموع مصرفکنندگان
ورق فولادی 30 درصد از مواد اولیه خود را به صورت آزاد از فولاد مبارکه اصفهان تهیه میکنند و مابقی را از مجتمعهای گیلان یا اهواز که محصولاتشان سنگین و بیکیفیت است، میخرند.
🔹ایزدیفر همچنین درباره تفاوت قیمت فاحش
ورقهای موجود در بازار آزاد با
ورقهای سهمیهای عنوان کرد: سود پروفیلهای تولیدی از
ورقهای سهمیهای فقط به تولیدکنندگان محصولات حوزه لوله و پروفیل میرسد، زیرا این کارخانجات
ورقهای مصرفی خود را کیلویی 10 تا 11 هزار تومن میخرند و پروفیلهایشان را کیلویی 21 تا 25 هزار تومان میفروشد.
#محمد_ایزدیفر#احتکار_ورق#فولادبان متن کامل این گفتوگو در سایت فولادبان بخوانید
👇http://fouladban.com/?p=2381@fouladban