📢 وقتی یک عالِم سُنی، از ناصبی‌گریِ هم‌مذهبان خودش تعجب می‌کند 🔹 #حاکم_نیشابوری از علمای بزرگ مخالفین در قرن چهارم می‌باشد. یکی از کتب مشهور او "المستدرک علی الصحيحين" است که دهها روایت در فضائل و مناقب اهل بیت علیهم السلام را در آن نقل کرده؛ با این وجود، وی در اقدامی دیگر، کتابی مختص فضائل بانوی دوعالم حضرت زهرا سلام الله علیها تألیف می‌کند، و علت تألیف این کتاب از زبان خودش خواندنی و قابل تأمل است. جریان از این قرار است که حاکم نیشابوری می‌گوید: «در زمانه ما، مردم برای تقرب به حاکمان، به بغض آل رسول توسل می جویند و این که آنان را کوچک شمارند. هر آن کس که در پی تقرب به حاکمان است، در واقع به چیزی تمسک می کند که خداوند این خاندان را از آن منزه کرده است و آنان در پی انکار فضائل ایشان هستند !!! خداوند یاری رساند. از او می خواهیم که بر محمد و آل او درود فرستد، و ای کاش خوارج را جایگزین اینان می کرد که بهتر از اینهایند. 👈🏻 آن چه سبب شد تا من این کتاب را بنگارم این بود که در محضر شماری از بزرگان از فقها و قاضیان و اُمناء و زبدگان بودم. در آن محضر یادی از امیرالمومنین علی بن ابی طالب شد. یکی از آن برجستگان از فقیهان در باره امام علی گفت: او قرآن را در حفظ نداشت!!! و استناد به سخن شَعبی کرد که به این سخن تصریح کرده است. من گفتم: کسی جز او نیست؟ آیا صحابه آگاه تر به این امر از شعبی نیستند که شهادت به حافظ بودن قرآن برای علی بن ابی طالب داده‌اند؟! این ابوعبدالرحمن عبدالله بن حبیب سلمی سید القراء از تابعین است و قرآن را بر ایشان خواند و از او قرائت خاص دارد و خود یکی از راویان از عاصم بن بهدله است. آن فقیه گفت: شعبی در این امور از دیگران آگاه تر است. گفتم: شعبی از علی بن ابی طالب قرآن نشنیده و تنها او را دیده است. بعد هم از روی دنیاخواهی میل به دشمنان علی بن ابی طالب پیدا کرد. همه اینها سبب شد تا بیشتر در باطل فرو رود. آنگاه در همان مجلس سخن از بنات النبی به میان آمد: زینب و رقیه و ام کلثوم. برخی از آنان گفتند: راویان، این را که آنان فرزندان خدیجه از رسول الله باشند، انکار می کنند. من گفتم: آنان دختران او هستند، جز آن که یاد از فاطمه در روایات بیشتر است و فضائل او فزونتر. یکی از کسانی که سابقا نزد من رفت و آمد داشت و [آن زمان] ملازمت او با من به خاطر دشمنی با برخی از همین حاضرین بود، گفت: این محمد بن اسماعیل #بخاری است که در جامع صحیح خود حدیثی از عروة‌ بن زبیر از اسامه آورده است که رسول خدا فرموده: خَیرُ بَناتی زینب!!! گفتم: این حدیث در کجای جامع بخاری است؟ گفت: در کتاب الفضائل. من در حضور جمع خطاب به او گفتم: همه می دانید که من چهار بار این کتاب را جمع کرده‌ام. یک بار بر اساس رجال از صحابه. سپس آنها را در رقاع آورده‌ام. آنگاه بر اساس رجال مهذب ساخته ام و سپس مرتب کرده و بر تو املاء کرده ام و تو از روی املای من نوشته‌ای. درست است؟ گفت: ‌بلی؛ گفتم: به خدا سوگند که تاکنون این حدیث را در این کتاب ندیده ام!!!! سپس صدر – نماینده حاکم که این مطلب را برای تقرب و دلخوشی او گفته شد – به کسی که این روایت را نقل کرد گفت: خداوند به تو جزای خیر دهد. اکنون بر من آشکار و درست شد که تو سُنی و متعصب نسبت به تسنن هستی!!! من برخاسته به کتابخانه رفتم و کتاب الفضائل از کتاب جامع بخاری را آوردم. در بخش فضائل زنان، نامی جز خدیجه و فاطمه و عایشه ندیدم. کتاب را به مجلس آوردم و به کسی که آن روایت را نقل کرده بود دادم. گفتم: این کتاب الفضائل! آن حدیث را پیدا کن. من گشتم، اما نیافتم. او کتاب را گرفته ورق می زد. سپس گفت: شاید در کتابی جز کتاب الفضائل بوده است. من تردید ندارم که این حدیث در این کتاب بوده است. به او گفتم: به خدا سوگند بخاری چنین روایتی را ذکر نکرده است. زمانی پس از آن که از آن محفل پراکنده شدیم، من نماز مغرب را خواندم و تا نیمه شب نشستم. آنگاه سحر را پشت سر گذاشته و تا وقت اقامه نشستم. پس از آن که از مسجد برگشتم تا نماز عصر نشستم و کتاب را از اول تا آخر با دقت نگریستم، اما از این حدیث هیچ اثری نیافتم ...!!! سپس می‌گوید به دلیل این دشمنی و تحریف و انکار، تصمیم گرفتم کتابی در دفاع از فضائل حضرت زهرا علیها السلام بنویسم. 📙 فضائل فاطمة الزهراء عليها السلام، مقدمه مؤلف ادامه در قسمت بعد @fazaelvamaaref