تذکر: من بارها نوشته‌ام و توضیح داده‌ام که مشکلی با نقد و مخالفت در کامنتها ندارم و حتی پرخاشگری‌ها را هم تحمل می‌کنم، اما تهمت‌زنی را تحمل نمی‌کنم. خطاب به اینها، همینهایی که وصفشان می‌آید این اتمام حجت را می‌نویسم: اگر نظر من غلط است مخالفت کنید و دلایلتان را بنویسید. یا به هر طریقی مخالفت و نارضایتی‌تان را نشان بدهید. نهایتا اگر راه صلاح نمی‌بینید می‌توانید مطالب من را دنبال نکنید (هرچند توصیه به گفتگو می‌کنم همیشه). اما تهمت‌زنی‌ها را بس کنید. باز کردن دهان و فوران کثافات آسان است؛ تحملش است که سخت است! اگر عزم کرده‌اید کودک‌مانده بی‌تربیتی باشید که به نظرش هر کسی که به فانتزی‌های روانپریشانه او دم نمی‌دهد «حتما پولش می‌رسه... مشخصه پرستوئه!... بالاخره خانواده‌اش تحت فشارن... می‌خواد برگرده ایران... حتما میخواد یه شغلی تو دولت بگیره... سایبریه... بالاخره می‌خواد بره بی‌بی‌سی!...» (به همین حماقت و بی‌ربطی!) این مشکل خودتان است. صدها هزار برگه و کانال و دورهمی و کودکستان ویژه هست که می‌توانید در آنجا آدم‌هایی مثل خودتان را بیابید و از نظر روانی ارضا و مجددا شارژ شوید (و مطمئن هم باشید که تا عید امسال اینا رفتن، هر کی میگه نه نوکر سپاهه!). من — و به گمانم چند هزار نفر دیگر که عضو اینجا هستند— از تحمل شما معذوریم. از این به بعد به محض لجن‌پراکنی بدون هیچ تذکری بلاک می‌شوید. محمود فرجامی