🔘 تندروها در همان راهی که احمدینژاد را به اینجا رساند، قرار دارند، البته احمدینژاد نسبت به جلیلی این ویژگی را داشت که پر کار بود و سابقه اجرایی در شهرداری داشت و از نظر اجرایی خودش را نشان داده بود، اما جلیلی به این ترتیب نیست، برای مثال بگویند جلیلی کجا معاون وزیر بوده، مدیر سازمان بوده یا وزارتی را برعهده داشته است؟
🔘 نان تندروها در تندروی است و اینها زمانی که مشارکت کم بود با ۳ در صد آراء وارد مجلس شدند، حتا برخی از همین تندروها در دادگاه ویژه محکومیت قضایی دارند، لذا نمیدانم اینها چگونه و با چه سفارشی تایید صلاحیت شدند.
🔘 تندروها به جایی رسیدهاند که علیه رهبری هم موضع می گیرند، تندروها میخواستند قالیباف نفر سیام انتخابات شود تا منکوبش کنند. تندروها در همهی زندگی خود تندروی میکنند، یعنی بررسی سابقه زندگی آنها حاکی از این است که تندروی کردند به این معنی که با همسر و فرزندان خود هم با تندی برخورد میکنند و همین قضیه را به جامعه تسری میدهند، عیب آنها زود آشکار میشود.
🔘 جلیلی آسیبپذیرتر از احمدینژاد است. یکسری حامیان احمدینژاد بودند، قسمتی حامیان رییسی بودند، بخشی هم پایداریها بودند و تعدادی هم وقتی قالیباف نیامد به او رای دادند. در مجموع با توجه به دورههای قبل رای خود جلیلی بیشتر از ۴ میلیون نیست و خالص رای او همین حدود است. /خبرآنلاین