🔴 در
#حاشیه تغییرات در
#دولت دوازدهم؛
🔻روند
#نزولی انتصاب
#استانداران در
#همدان...
✔️بخش اول...
#فریننیوز @farinnews🔹 #مهدی_طاهری، روزنامهنگار در یادداشتی نوشت:
✅ با گردش ایام و آمد و شد دولتها، کورسوی امیدی در دل دلسوزان و کسانی که دغدغهی اصلاح امور را دارند، پدیدار میشود بدان آرزو که شاید این بار جماعت بالادستی سر عقل آمده و مدیرانی را برای اجرای امور در استانهای کوچک برگزینند که اندکی و فقط اندکی از پیشینیان کارآمدتر و خوش فکرتر باشد تا این رکود و رخوت شکسته و شهرهای ساکن ما نیز تحرکی پیدا کنند.
✅ دولت یازدهم که محصول مشترک راندگان از اصولگرایی هشت ساله احمدینژادی، اصلاحطلبان منزوی و اعتدالگرایان امیدوار بود؛ چهارسال به امید گشایش فضای اجتماعی و تسهیل بسترهای مشارکت مدنی سپری کرد و در آخر جز یک برجام معلق و یک اقتصاد راکد چیزی عایدش نشد تا اینکه انتخابات 96 از راه رسید و دوباره عقلای قوم تصمیم گرفتند با همهی توان و بدون سهمخواهی بار دیگر از اعتدالگرایان حمایت کنند مبادا جامعه دچار آسیبهایی شود که هشت سال در آن فرو رفته بود.
✅ امروز و پس از نهایی شدن کابینهای که تنها دو وزیر آن معرفی نشده است؛ همهی چشمها به وزارت کشور است تا محصول این کابینه را در عالیترین تغییر سطوح مدیریتی مشاهده کند.
استانداران به عنوان نمایندگان عالی دولت در ۳۱ ایالت میتوانند منشا آثار و برکات یا مانع و رادعی برای توسعه و پیشرفت استان باشند و از همین رو انتخاب آنها برای دغدغهمندان مسائل کلان استان، انتخابی همسنگ رئیس جمهور است.
✅ از دیرباز این روال در همهی دولتها بوده و هست که برای انتخاب استاندار دهها علت آشکار و نهان دخیل و این فرد خوشبخت در مسیری پیچیده در راهروهای وزارت کشور و یا از میان سیم تلفنهای مستقیمی که به وزیر متصل است؛ برگزیده شده و دست آخر مردم یک استان غافلگیر شده و چهارسال باید حضور یک چهرهی شناخته یا ناشناس را تحمل کنند و به خیال خود در تعامل با این نمایندهی ارشد دولت، به فکر حل مشکلات شهر و روستا باشند.
✅ اما در استان همدان، این انتخاب شانسی گاه با پدیدههایی مواجه شده که شاید بخت و اقبال مردم همدان در آن دوره را نشان میدهد و گاه با آنچنان انتصابهایی رو در رو شده که نه فقط چهارسال بلکه ۲۰ سال همدان را به عقب برگردانده است.
✅ از جمله روزگاران خوشبختی همدان؛ سالهایی است که مهندس احمد خرم در این استان در قامت یک وزیر مدیریت میکرد و تمام تغییر و تحول ۳۷ سال اخیر مولود شجاعت، توانمندی و درایت این چهرهی مدیریتی است و سالهای سال نام او با توسعه همدان گره خواهد خورد و با وجود تمام فشارها، کارشکنیها، مصائب و دخالتهای باند قدرت و ثروت؛ دیدیم و شنیدید که چگونه یک تنه ایستاد تا نسیم سالهای سازندگی به این دیار بوزد و چند موهبت نصیب این مردمان شود.
✅ اما پس از او، روند انتصاب استانداران در همدان رو به افول گذاشت و به تدریج چهرههای مطرح جای خود را به مدیران ضعیف بعدی دادند تا آنجا که معاون دست چندم یکی از استانداران دولت احمدینژاد، از سر ناچاری کسوت استانداری همدان به تن پوشید تا نشان دهد که همدان روزبهروز جایگاه نازلی پیدا میکند و برای مدیریتش به افرادی کوچک و کوچکتر نیاز پیدا میکند.
اگر با انصاف به عملکرد زبردست در پایان دولت اصلاحات و سپس آمدن بهروز مرادی که انصافاً مدیری توانمند و خوشفکر بود؛ نگاهی بیافکنیم؛ شایسته نبود که جای این افراد به مدیرانی چون آزاد و پیریایی و نیکبخت سپرده شود.
✅ صد البته اصولگرایی افرادی چون مرادی و آزاد و خداحافظی آنان با حلقهی اول قدرت پس از غروب آفتاب اصولگرایان؛ بسیار ترجیح دارد به «هر ور باد» بودن نگاه مدیرانی چون نیکبخت که با اصرار در دولت نهم معاون است و در دولت دهم همچنان مدیر تا اینکه در دولت یازدهم بهرغم مخالفت احزاب اصلاحطلب و بدنهی جامعه مدنی، بر جای استاندارانی چون خرم و زبردست تکیه زد تا نشان دهد نگرش دولت در تغییر اوضاع چندان تفاوتی نکرده است.
✅ انتخابات اخیر ریاست جمهوری تجلی خواست عمومی برای تغییر در ادارهی کشور بود و این تغییر شامل مدیرانی میشد که نگرش و رفتار آنان موجب همان نابسامانیهایی شد که دولت مدعی اصلاح آن است.
پس چگونه ممکن است دولت در راس این هرم افرادی را تغییر دهد و در بدنه به همان نیروهایی اکتفا کند که در سطوح مختلف از کارگزاران دولت احمدینژاد بودند؟
سوال این است که آیا دولت منتخب با شعار تغییر در وضع موجود و اداره امور کشور بر اساس تدبیر، توانسته است؛ حمایت گروههای اجتماعی و احزاب اصلاحطلب و تحولخواه را جلب نماید؟
🔻ادامه دارد...
https://t.me/joinchat/AAAAADy_6eiZv0ydLTefzA