فرین‌آنلاین

‍ 🌠 #نهایت_شب...

🖤 #برای_لرستان_همیشه_سربلند...


* سَرزِمینم، سَرزِمینم، کُت‌کُتِ اَنو نِشینِم
(سرزمینم، سرزمینم، تکه‌تکه شده‌ی غمگین‌نشینم)

* چی کویا با، زخمی اما سَر وِه بالا
(چون کوه‌ها باش، زخمی اما سربلند)

* چی دِنا اَفتاوِ بِئیر بَر کو وِ یارو
(چون کوه دنا آفتاب را بگیر و بین یاران تقسیم کن)

* چی گَهَر بَسپار وِه خاطِر، شُرِ بارو
(مانند دریاچه گهر صدای شر‌شر باران را به‌خاطر بسپار)

* چی گَرین طاقَت بیار بَرفِ نِسارو
(مثل کوه گرین، برف‌هایی را که آفتاب نمی‌گیرند تحمل کن)

* چی کوئِر بو وِ پِناه بَچَه میارو
(مانند کبیرکوه، پناهگاه زنان نازا باش)

* سَرزِمینم، سَرزِمینم، چی بَلی با
(سرزمینم، سرزمینم، چون بلوط باش)

* کُت‌کُتِ اَنو نِشینِم، چی بَلی با
(تکه‌تکه‌ی غمگین‌نشینم، چون بلوط باش)

* چومَتِ رَوَن دِ شوگار، تَشِ تَژگاه، حُونَیا ژار
(مشعل راه شبگردهای گم‌گشته، آتش آتشگاه خانه‌های فقرا)

* سا خَسِ شَکَتِ گایار، تَرمِ رَیا دیرِ بیمار
(سایه‌ی پرپشتی برای زمان خستگیِ شخم‌زن)

* یارِ دیرِ سُفرَه حالی، سالِ نَوار
(دوست کهنه‌ی سفره‌های خالی سال‌های قحطی)

* لیزِ گَرمِ مَلِ زخمی دِ زِمِسو
(آشیانه‌ی گرم پرنده‌ی زخمی در زمستان)

* رِم‌رَمِ رامِش‌گَرونه، سینِه برگ‌ئو پنجهِ بارو
(از برخورد باران با برگ درختان، صدایی مانند صدای نوازندگان ایجاد می‌شود)

* دارِ صدجا بُرِسَم، هم می‌کَه وا نو، بادِ دورو می‌زِنَش وِ بَرزی آسو
(باز درخت صدجا بریده‌ام دوباره شکوفه می‌دهد و در گذر زمان، در افق کوه‌ساران، با وزش باد به رقص در می‌آید)

* سَرزِمینم، سَرزِمینم، کُت‌کُتِ اَنو نِشینِم
(سرزمینم، سرزمینم، تکه‌تکه شده‌ی غمگینم)

* خورموَه، خُرَم مُوَه یِه روزگاری، دلِ ایلام شاد مُوَه وا نوبهاری
(روزگاری نیز خرم‌آباد خرم می‌شود و دل سرزمین ایلام با نوبهاری شاد می‌گردد)

* کوهِ اَلوَند آو می‌کَه، بَرفیا نِساری، کِلِ شادی می‌زِنَن دو بختیاری
(کوه الوند، برف‌های سایه‌سارانش را آب می‌کند و در سرزمین بختیاری صدای هلهله و شادی بر می‌خیزد)

*سَرزِمینم، سَرزِمینم، کُت‌کُتِ اَنو نِشینِم
(سرزمینم، سرزمینم، تکه‌تکه شده‌ی غمگین‌نشینم)


#فرین‌نیوز

🍁«۱۷۳ روز مانده به #پاییز ۹۸»🍁

https://t.me/joinchat/AAAAADy_6ehyd92quOfmFw

‍ 🌠 #نهایت_شب...

✍ #برای_لرستان_همیشه_سربلند...


* سَرزِمینم، سَرزِمینم، کُت‌کُتِ اَنو نِشینِم
(سرزمینم، سرزمینم، تکه‌تکه شده‌ی غمگین‌نشینم)

* چی کویا با، زخمی اما سَر وِه بالا
(چون کوه‌ها باش، زخمی اما سربلند)

* چی دِنا اَفتاوِ بِئیر بَر کو وِ یارو
(چون کوه دنا آفتاب را بگیر و بین یاران تقسیم کن)

* چی گَهَر بَسپار وِه خاطِر، شُرِ بارو
(مانند دریاچه گهر صدای شر‌شر باران را به‌خاطر بسپار)

* چی گَرین طاقَت بیار بَرفِ نِسارو
(مثل کوه گرین، برف‌هایی را که آفتاب نمی‌گیرند تحمل کن)

* چی کوئِر بو وِ پِناه بَچَه میارو
(مانند کبیرکوه، پناهگاه زنان نازا باش)

* سَرزِمینم، سَرزِمینم، چی بَلی با
(سرزمینم، سرزمینم، چون بلوط باش)

* کُت‌کُتِ اَنو نِشینِم، چی بَلی با
(تکه‌تکه‌ی غمگین‌نشینم، چون بلوط باش)

* چومَتِ رَوَن دِ شوگار، تَشِ تَژگاه، حُونَیا ژار
(مشعل راه شبگردهای گم‌گشته، آتش آتشگاه خانه‌های فقرا)

* سا خَسِ شَکَتِ گایار، تَرمِ رَیا دیرِ بیمار
(سایه‌ی پرپشتی برای زمان خستگیِ شخم‌زن)

* یارِ دیرِ سُفرَه حالی، سالِ نَوار
(دوست کهنه‌ی سفره‌های خالی سال‌های قحطی)

* لیزِ گَرمِ مَلِ زخمی دِ زِمِسو
(آشیانه‌ی گرم پرنده‌ی زخمی در زمستان)

* رِم‌رَمِ رامِش‌گَرونه، سینِه برگ‌ئو پنجهِ بارو
(از برخورد باران با برگ درختان، صدایی مانند صدای نوازندگان ایجاد می‌شود)

* دارِ صدجا بُرِسَم، هم می‌کَه وا نو، بادِ دورو می‌زِنَش وِ بَرزی آسو
(باز درخت صدجا بریده‌ام دوباره شکوفه می‌دهد و در گذر زمان، در افق کوه‌ساران، با وزش باد به رقص در می‌آید)

* سَرزِمینم، سَرزِمینم، کُت‌کُتِ اَنو نِشینِم
(سرزمینم، سرزمینم، تکه‌تکه شده‌ی غمگینم)

* خورموَه، خُرَم مُوَه یِه روزگاری، دلِ ایلام شاد مُوَه وا نوبهاری
(روزگاری نیز خرم‌آباد خرم می‌شود و دل سرزمین ایلام با نوبهاری شاد می‌گردد)

* کوهِ اَلوَند آو می‌کَه، بَرفیا نِساری، کِلِ شادی می‌زِنَن دو بختیاری
(کوه الوند، برف‌های سایه‌سارانش را آب می‌کند و در سرزمین بختیاری صدای هلهله و شادی بر می‌خیزد)

*سَرزِمینم، سَرزِمینم، کُت‌کُتِ اَنو نِشینِم
(سرزمینم، سرزمینم، تکه‌تکه شده‌ی غمگین‌نشینم)


#فرین‌نیوز

🍁«۱۸۱ روز مانده به #پاییز ۹۷»🍁

https://t.me/joinchat/AAAAADy_6ehyd92quOfmFw