اتووود

ایران پسا کرونایی به روایت محمدرضا تاجیک🔻

🔍. . . دریدا به‌ما می‌گوید، آینده اکنونی است که در خودش آینده است. آینده هم‌اکنون در حال روی دادن است. اکنونِ ما دوران از کوره‌دررفتگی جهان، به بیان هملت، و زمانه‌ای است که در آن تجربه‌کردن و از گذشته آموختن ـ گذشته را چراغ راه آینده قرار دادن ـ تؤامان منسوخ، و در همان حال، جزئی از آینده‌ی ما شده است. البته، آینده، آینده است، نه صرفا امتدادی از گذشته. از این‌رو، فیلسوفانی نظیر برگسون و هایدگر تلاش کردند زمانمندی‌ای غیر از زمان خطی تدوین کنند. در تفکرِ برگسون هر لحظه از زمان نهفتگی‌ای است که می‌تواند به بی‌نهایت صورت گشوده شود. از نظر هایدگر معنای بودن با زیستن تعیین می‌شود. هیچ‌چیز از پیش معین نیست. آینده، موضوع عدم تعین است. دریدا یکی از معاصرانی است که وجه زمانیِ تفکر او، آینده است. امکان خلق تازه، وجه اساسیِ چنین نگرشی است. آینده همچون گذشته‌ی آشنا و شناخته شده نیست. تفکری که قرار است تفکرِ آینده باشد باید با ناشناخته‌ها سروکار داشته باشد. پرسش‌ها ما را به جاهایی می‌برند که سرشار از شگفتی‌اند. آینده، همواره در حال آمدن است. وجود آن‌ شبح‌وار است. آینده اکنونی نیست که هنوز نیامده باشد؛ اکنون در خودش آینده است. آینده هم‌اکنون در حال روی دادن است. در اینجا آینده با تفاوت قرابت معنایی می‌یابد. آینده بر اکنون اولویت دارد، همان‌طور که تفاوت مقدم بر این‌همانی است. دریدا ساختار زمان را طوری تدوین می‌کند که در آن اکنون به‌جای این‌که امتدادی از گذشته باشد، رنگ و بوی آینده به‌خود می‌گیرد. پس، اگر می‌خواهیم تصویر و ترسیمی از آینده داشته باشیم، ضرورتا می‌باید تصویر و تعریفی از اکنون داشته باشیم و در بطن متن اکنون، آینده را مامایی (به تعبیر سقراط) کنیم. . . .

📌. . . یادداشت محمدرضا تاجیک با عنوان ایران پسا کرونایی را بر اتووود 🔺مطالعه فرمایید، یادداشتی برداشته از وب سایت مشق نو، یادداشتی که تلاش می کند نشان دهد، باید یک تمرکز انتقادی بر تاریخیت اکنون داشته باشیم و بیش از انکه پاسخ دهیم پرسش های صحیح مطرح کنیم و بیش از انکه پیش بینی کنیم به تاریخ اکنون و بارزه هایی که احتمالا از اینده در اکنون مان مستتر است توجه کنیم. . .

#ژاک_دریدا #مارتین_هایدگر #آنری_برگسون #سقراط #کرونا_ایران #آینده_پژوهی #محمد_رضا_تاجیک

@etooodchannel