🔍. . . نام و نشان غالب معماران فرانسوی ای که در دوره منتهی به انقلاب فرانسه می زیسته اند، تحت تاثیر اتین لویی بوله و کلود نیکولاس لِدو قرار دارد، ژان ژاک لِکو نیز از این وضعیت مستثنا نیست، او و طرح ها و دیدگاه هایش علی رغم شباهت ها و بعضا فاصله مثبتی که در برخی وجوه با آثار، مثلا، اتین لویی بوله دارند، همیشه در سایه این نام های بزرگ مانده است. حتی اگر اثارش رادیکال تر باشند و بعد روایی غنی تری داشته باشند و با منطق ماشین همْ رَس شوند و به موازات به لحاظ سبکی بتوان پیشْ پُست مدرن دانستشان و در عین حال شاهد حفظ برخی مناسبات و عناصر معماری گوتیک در ان ها بود، بارزه ای که به خلق اتمسفری قرون وسطایی، مخصوصا، در فضاهای داخلی منجر می شود، در کنار این ها، توجه وسواسْ گون به جزییات و تلاش برای تزریق برنامه هایی ناازموده درون کالبدهای آشنا نیز از کیفیت های ممیزه و تازه ایست که در ترسیم های لکو مشاهده می کنیم. . . .
🔍فرزان شاماسب لو در این مقاله بلند🔺، بسیار هوشمندانه توانسته است میان وضعیت قرنطینه ی جهانی کنونی، امکان امحاء حوزه عمومی و نقش ترسیمات معماری در عبور از هژمونی آپاراتوس تصویر و معماری برامده از ان پل بزند.
📌مطالعه این نوشتار 🔺از ان جهت بی نهایت ارزشمند و احتمالا واجب است که حین همْ بندسازی این مولفه ها شاهد مروری آرام بر ریشه های شکل گیری ترسیمات معماری و امکان های انتقادی اش برای معماری و تلاش های اخلاقی برای عبور از "ساختن" هستیم، بارزه ای که اهمیت مطالعه این متن را دوچندان می کند.