دا غه رکم د فقہ شافعی په کتاب اعانة الطالبین ذکر دی : "(تتمة: یجوز للزوج کل تمتع منھا بما سوی حلقة دبرھا، ولو بمص بظرھا أو استمناء بیدھا" تتمہ: دخاوند لپاره دکور والا څخه هر قسم تمتع ګټه جائز ده ماسېوا دهغی د دبر (دنجاست دځای څخه ) ۔ که څه هم هغه تمتع ګټه دښځي د شرمگاہ زبیښل یا دهغی پلاس سره مشت زنی کول وي ۔ (اعانة الطالبین ۵۲۹/۳) دفقہ حنبلی په کتاب کشاف القناع عن متن الاقناع کی لیکلی دی : "وقال القاضی یجوز تقبیل فرج المرأة قبل الجماع ویکرہ بعدہ" “قاضی فرمائی چي دښځي د شرمگاہ څخه تر جماع دمخه مچه آخیستل جائز ده او تر جماع کولو وروسته مکروہ ده ۔ ”(کشاف القناع ۱۶/۵) په فقہ حنفی کی په مایہ ناز کتاب رد المحتار کی نقل سوی دی : "وعن أبی یوسف سألت أبا حنیفة عن الرجل یمس فرج امرأتہ وہی تمس فرجہ لیتحرک علیہا ہل تری بذلک بأسا قال لا وأرجو أن یعظم الأجر ذخیرة " “امام ابو یوسف د امام ابو حنیفہ څخه پوښتنه وکړل وویل چی یو شخص خپل دکور والا شرمگاہ ته لاس وروړی او کور والا دهغه شرمگاہ ته چی په نارینه کی حرکت شوق زیات سی نو آیا ته په دغه کی یو حرج مشکل منع وینی ؟ امام صاحب جواب ورکړی : نه بلکہ زما امید دی چي هغه ته به زیات ثواب حاصل سی ۔ ( رد المحتار ۳۶۷/۶) داغه رکم د فقہ حنفی په یو بله مشهوره فتاویٰ کي کتاب ہندیہ کی : " إذا أدخل الرجل ذکرہ فی فم امرأتہ قد قیل یکرہ وقد قیل بخلافہ کذا فی الذخیرة" په نوازل کی دی چی کله نارینه خپل آلہ تناسل ذکر دښځي په خوله کي داخل کړي نو ویل سوي دي چي دغه کار کول مکروہ دی او دا هم ویل سوي دي چي دغه کار کول نه دی مکروہ۔ په ذخیرہ کی داغه ذکر دی ۔ (الھندیة ۳۷۲/۵)داغه رکم په محیط برہانی کی داغه ذکر دی ۔ (الھندیة ۳۷۲/۵) داغه رکم په محیط برہانی کی دا جزئیہ په دغه الفاظو سره ذکر ده : "إذا ادخل الرجل ذکرہ فی فم امرأتہ یکرہ لأنہ موضع قرائة القرآن فلا یلیق بہ إدخال الذکر بہ وقد قیل بخلافہ ایضاً" “ کچيري نارینه خپل ذکر دښځي په خوله کی داخل کړي نو دا مکروہ دی ځکه چی خوله د قرآن پاک ویلو ځای دی نو په خوله باندي ذکر داخل کول مناسب نه دي او يو بل قول ددغه پر خلاف (عدمِ کراهت) ده نه مکروه والی هم سته ۔ (محیط برھانی ۱۳۴/۸) داغه رکم په موسوعہ فقهیہ کی چی په هغه کي د مذاهب اربعہ تفصیلات جمع کړل سوي دي او دوخت حاضر د علماء یو جماعت هغه تیار کړي دي ، په هغه کي ددغه مسئلہ زیر بحث په متعلق د تفصیل لیکلی دی : "لمس فرج الزوجة : اتفق الفقہاء علی أنہ یجوز للزوج مس فرج زوجتہ . قال ابن عابدین : سأل أبو یوسف أبا حنیفة عن الرجل یمس فرج امرأتہ وہی تمس فرجہ لیتحرک علیہا ہل تری بذلک بأسا ؟ قال : لا ، وأرجو أن یعظم الأجروقال الحطاب : قد روی عن مالک أنہ قال : لا بأس أن ینظر إلی الفرج فی حال الجماع ، وزاد فی روایة : ویلحسہ بلسانہ ، وہو مبالغة فی الإباحة ، ولیس کذلک علی ظاہرہ و قال الفنانی من الشافعیة : یجوز للزوج کل تمتع منہا بما سوی حلقة دبرہا ، ولو بمص بظرہا وصرح الحنابلة بجواز تقبیل الفرج قبل الجماع ، وکراہتہ بعدہ" (الموسوعة الفقھیة: ۹/۳۲، فرج) ددغه عباراتو څخه معلوم سول چي دامام مالک په نزد د شرمگاہ زبیښل ، دامام شافعی په نزد د مصّ بظر الفاظ،د امام احمد په نزد د شرمگاہ مچول دمخه تر جماع کولو جواز او دامام صاحب څخه د امام ابو یوسف د روایت مطابق د شرمگاہ پر چیړلو لمس کولو د ثواب امید ښکاره کړی دی دا ټوله داوایی چي دغه عمل حرامِ قطعی یا ممنوع فعل نه دی بلکہ په دغه کی اباحت او دوخت د ضرورت په وجه جواز دی ۔ داغه رکم په ہندیہ کی کراهت او عدمِ کراهت دواړه قولونه نقل سوی دی لیکن په محیط برہانی کی فلا یلیق بہ یعنی نامناسب دی دغه الفاظ دا وایی چی کچيري کراهت والا قول هم را واخلی نو کراهت تنزیہی مراد دی کچيري داسی نه نو په دویم قول کی نو نور تخفیف دی ۔ داغه رکم دنارینه يا ښځينه شرمگاہ یو نجس شی نه دی ، نه دهغه په لمس کولو یا لاس وروړلو سره اودس کول ضروری کیږی نه هم اودس په ماتیږي ۔ درسول الله صلی الله علیه وسلم څخه په دغه هکله معلومات وکړل سو : "عن قیس بن طلق  عن ابیہ سئل النبی صلی اللہ علیہ وسلم افی مس الذکر وضوء قال: لا" “ دحضرت قیس بن طلق څخه روایت دی چی هغه خپل دپلار څخه روایت کوي چي درسول الله صلی الله علیه وسلم څخه پوښتنه وکړل سول چی : آیا وه آلہ تناسل ته په لاس و وړلو سره اودس کول کیږي ؟ رسول الله ﷺ جواب ورکړ : نه ۔ (طحاوی، ۶۰/۱) یو بل اثر دی : "عن قیس بن حازم رحمہ اللہ قال سئل سعد  عن مس الذکر فقال ان کان نجسا فاقطعہ لا بأس بہ۔" “دحضرت قیس بن حازم څخه مروی دی دحضرت سعد څخه چي د آلہ تناسل دلمس کولو څخه (داوداسه ) په متعلق پوښتنه وکړل سول نو هغه جواب ورکړ کچيري دا نجس وی نو هغه پریکړه (وی غورځوه ) ، دده په لمس (کولو کي