📝 خصوصی سازی، رانت خوراک، میلیاردرهای یک شبه اینستاگرام باز: در پتروشیمی های ما چه می گذرد؟ | دکتر
#هاتف_خالدی🔸اندوهناک است داستان پتروشیمی ها در این کشور. جایی که در این چند سال اخیر باعث شکل گیری طبقه نوکیسه جدیدی شد.
🔹کارخانه هایی که از زمان جنگ و حدود سی سال قبل در دوران تحریم های سخت با پول نفت این مردم آجر به آجر بنا شدند، به ناگاه در یک روند دیوانه وار، به نام خصوصی سازی از زیر مدیریت شرکت نفت خارج شدند و شرکت های خصولتی، بدون دانش نفتی وارد کار شدند. آنها پتروشیمی را به عنوان منبع درآمدی برای سایر فعالیت های اقتصادی خود می پنداشتند و در این سالها صدمات جدی به این صنعت کشور وارد کرده اند. افت چشم گیر بهره وری کارخانه ها و خوراک سوزی بی حد و حصر و عدم رسیدن به چشم انداز تعیین شده قبلی نشانه های آن است.
🔸سوای مساله خصوصی سازی که درباره آن بیشتر خواهیم گفت، مساله خوراک (گاز) این کارخانه هاست. آبان ماه امسال که قیمت دلار در کشور بالا رفت، قیمت خوراک از متر مکعبی ۲۱۳ تومان، علی رغم فشارهای پتروشیمی داران، به ۳۵۴ تومان رسید.
🔹قیمت هر متر مکعب گاز امروز در بازار جهانی ۲.۵۹ دلار در یک میلیون بی تی یو است. به حساب ساده تقریبا ۰.۱ دلار در هر متر مکعب. دلار را اگر ۱۲ هزار تومان حساب کنیم، هر متر مکعب می شود ۱۲۰۰ تومان.. یعنی پتروشیمی داران، در این بین دارند چیزی حدود ۸۰۰ تومان رانت برای فقط خوراکشان از دولت دریافت می کنند.
🔸همین ها اما تولید نهایی شان را در بازار بین المللی به دلار می فروشند و بعضا دلار را هم به دولت پس نمی دهند؛ یا در حساب های خارج نگه می دارند یا در ایران در بازار آزاد می فروشند. معضلی که باعث بالا رفتن قیمت دلار در کشور و نابسمانی ارزی شده.
🔸ما اینجا همه اینها را می نویسیم که بدانید این طبقه نوکیسه مرفه، این سهام داران شرکت های به اصطلاح خصوصی که سابقه شان احتمالا به جایی بالاتر گره خورده، چگونه یک شبه با ثروت ملی مردم، با کارخانه هایی که در دوران جنگ با پول نفت ساخته شدند به ثروت و مکنت رسیدند و امروز آقازاده هایشان با آن پول های بادآورده برای ما نمایش فخر و غرور می گذارند. لاکچری بازهای بی مقدار و فرومایه ای که بر صورت جامعه زخم دیده ما چنگ می زنند..
@enghelabnews پی نوشت: کامنت آقای فرهاد ذات علی فرد روی این پست در اینستاگرام:
۱. خوراک پتروشیمی هم اینک به نرخ ده سنت بر متر مکعب و به قیمت سامانه سانا تعیین می شود و چیزی حدود ۱۱۰۰ تومان است.
۲. فساد اصلی در پتروشیمی ها این روزها در مرحله فروش داخلی است که مدیران هلدینگ ها و مجتمع ها با زد و بند با کارگزاران عرضه کننده در بورس کالا قیمت ها را بالا می برند.
۳. فساد دیگر در طرح های توسعه ای است. جایی که به بهانه تحریم ها اقلام و تجهیزات وارداتی را با نرخ دولتی و یا به قیمتی بسیار بالاتر از قیمت خریداری فاکتور می کنند.