سیر بشر بر حسب طبع و فطرتش به سوی اختلاف است ،همان فطرتی که او را به تشکیل اجتماع مدنی دعوت می کند ،همان فطرت نیز او را به طرف اختلاف می‌کشاند؛ زیرا از یک طرف بسیاری از رفتارهای انسان بر اساس نظام تخیل از او سر میزند و از طرف دیگر ماهیت اجتماعی -مدنی و ناخودسامان فطرت انسان او را وادار به پذیرش اجتماع از روی اضطرار می‌کند و وقتی چنین اختلافی پدید می آید و باعث می‌شود که انسان از رسیدن به کمال و سعادتی که لایق و مستعد رسیدن به آن است محروم شود، و خودش نمیتواند آن چه را که فاسد کرده اصلاح کند، لاجرم اصلاح باید از جهت دیگری غیر از جهت طبیعت باشد، و آن منحصرا جهتی الهی خواهد بود که همان نبوت است و وحی، و به همین جهت خدای سبحان از قیام انبیاء به«بعث» تعبیر کرده و در سراسر کتاب آنرا به خود نسبت داده تا بفهماند که تنها اوست که میتواند اختلاف بشر را حل کند. #سید محمد حسین طباطبایی #تفسیر المیزان جلد دوم https://t.center/ecopolitist