@ebteda_ir🔺کاخ
نشینی یا خویِ
کاخ
نشینی؟
جریانی قدیمی در کشور هست که برای تئوریزه کردن
#اشرافیت و
#کاخنشینی، سر از پا نمیشناسد. از ابتدای انقلاب هم بودهاند اینها. با تئوری
#مانور_تجمل اوج گرفتند و خوی خود را بر جمهوری اسلامی تحمیل کردند.
یکی از مهمترین تکیهگاههای نظریِ این جریان، دوگانهی
#کاخنشینی و
#خوی_کاخنشینی است. مقصودِ غایی اینها از برجستهسازی این دوگانه،
#تطهیر_کاخنشینی بوده است.
🔸دنبال اشاعهی چنین نتایجی در جامعه بودهاند:
- نباید به ظواهر حساس بود.
- آنها که تظاهر به سادهزیستی میکنند خطرناکترند.
- نمیشود به صرفِ
کاخ
نشینی، کسی را سرزنش کرد؛ مهم این است که ببینیم آیا او خوی
کاخ
نشینی دارد یا نه!
- آدم میتواند
کاخنشین باشد اما مبتلا به خوی
کاخ
نشینی نباشد!
و از این حرفها.
🔸نمیشود گفت که همهی این حرفها نادرست است. اما نمیشود هم نگفت که همهی این حرفها در نهایت به نفع
کاخ
نشینی تمام میشود.
با پیش کشیدن اهمیت «خویِ
کاخ
نشینی» در مقابل «خودِ
کاخ
نشینی» میخواهند
کاخ
نشینیشان را توجیه کنند و معترضان و منتقدانِ کمتعداد را با برچسب «ظاهربینی» در تنگنا قرار دهند.
🔸 #امام_خمینی_(ره) هم از همان روزهای نخست پیروزی انقلاب، با تأویلهایی که به نفع
کاخ
نشینی میشد، مواجههی شدید و دقیق داشتند. ایشان، حکیمانه قائل به این بودند که خودِ
کاخ
نشینی، خویِ
کاخ
نشینی را هم بدنبال میآورد. یعنی نمیشود کسی
کاخنشین باشد و اخلاقِ
کاخ
نشینی (
#تکبر،
#زیادهخواهی،
#عدالتستیزی،
#تبعیضطلبی و...) نداشته باشد. معلوم است که خوی
کاخ
نشینی مهمتر از خود
کاخ
نشینی است اما این خوی از کجا میآید؟ از خود
کاخ
نشینی. بسیاری از مسئولان جمهوری اسلامی با همین مغلطهها، مبتلا به خوی
کاخ
نشینی و
#اخلاق_سلطانی شدند. گفتند ما
#زهدفروش نیستیم. در
کاخ زندگی میکنیم اما از اصول انقلاب عدول نمیکنیم! اما حالا تا خرخره در منجلاب اشرافیت غوطهورند و معترضان را تهدید میکنند و انگِ
#کمونیسم میزنند:
🔸 «ما باید کوشش کنیم که
#اخلاق_کاخنشینی را از این ملت بزداییم. اگر بخواهید ملت شما جاوید بماند و اسلام را به آن طوری که خدای تبارک و تعالی میخواهد، در جامعهی ما تحقق پیدا کند، مردم را از آن خوی
کاخ
نشینی به پایین بکشید، خود
کاخ
نشینی این خوی را میآورد، ممکن است که در بین آنها هم کسی پیدا بشود لکن نادر است. توجه کنید که این ملتی که الآن کوخنشینانش مشغول فعالیت هستند و مشغول به زحمت هستند در جبههها و پشت جبههها، این کوخنشینان را زحمت بکشید که به همین حال خوی کوخ
نشینی و خوی اینکه توجه به
کاخها نداشته باشند نگه دارید تا بتوانید ادامه بدهید زندگی صحیح اسلامی را. آن خوی
کاخ
نشینی مضر است، خودش مضر نیست، خُویَش مضر است، لیکن خود او، این خوی را دنبال دارد.»
(اول فروردین ۱۳۶۲)