انگار تابستانهای بچگی بیشتر بوی سفر میداد. ولی با تمام سختیها و سرشلوغیهای امروز، هنوز هم سفر و تابستان با هم مراعات نظیرند. ما در مرداد داغ دوزیست میخواهیم درباره مسافرها حرف بزنیم. انسانهایی که از مبدا بریدهاند و به مقصد نرسیدهاند و شاید اصلا دوست نداشتهباشند که به مقصد برسند. آدمهایی که علیه جریان روزمرگی حرکت میکنند. سکون را دوست ندارند و اگر هم بخواهندش در وضعیتی موقتی کمپ میکنند.
میگویند یکجانشینی اولین اقدام برای ساخت تمدن بوده. با این تفسیر انسانی که همواره در سفر است علیه تمدن و اخلاق متمدنانه حرکت میکند. او سکونت را ابزار زندگی نمیداند و میخواهد ثابت کند میشود همواره در حرکت بود و خانه داشت. میشود فرار کرد و شجاع بود و میشود رنجهای سفر را به جان خرید و شاد بود.
مسافرها آدمهای عجیبیاند، پر از تناقضهای گیجکننده. برای ما جذاب است که بکاویمشان و در این کاوش انسان مدرن گمشده در تمدن را خوب بشناسیم.
همراه ما باشید با کتاب خداحافظ گری کوپر از رومن گاری
و فیلم جاده از فدریکو فلینی
#دوزیستگاه#خداحافظ_گری_کوپر#رومن_گاری#فیلم_جاده#فدریکو_فلینی#سینمای_ایتالیا#ادبیات_آمریکا