🗞چالش‌های مسیر عبدالکریم حسین‌زاده در پست معاونت رئیس‌جمهور روز چهارشنبه گذشته در دور دوم استعفای عبدالکريم حسین‌زاده از نمایندگی مجلس جهت پیوستن به کابینهٔ پزشکیان، بالأخره نمایندگان موافقت خود را اعلام کردند تا آقای حسین‌زاده به عنوان اولین کُرد اهل سنت بعد از انقلاب 57 باشد که توانسته به کابینه راه یابد. در بین اکثریت کُردها به استعفای حسین‌زاده از نمایندگی حوزهٔ حساس اشنویه و نقده با نقد و بدبینی نگریسته می‌شد و در ادامه اصرار پزشکیان بر استفاده از شخص حسین‌زاده در این معاونت نیز بر این نقدها و نگرانی‌ها افزوده است. نگرانی‌ها ناظر به کرسی نمایندگی مهندس حسین‌زاده است که اکنون خالی شده و دندان‌های بسیاری برای تصاحبش تیز شده تا با همکاری چنگ‌هایی که به هم فشره می‌شوند این کرسی را فراچنگ آورند. رجزخوانی‌ها در شبکه‌های اجتماعی از لحظهٔ مطرح شدن نام حسین‌زاده برای این پست شروع و با استعفای او شدت گرفته‌اند. لیکن نمی‌توان شکستن طلسم حضور کُردهای اهل سنت را در کابینه ناچیز یا کم‌اهمیت پنداشت. هرچند این اهمیت فعلاً در ساحت نمادین قابل درک و تحلیل است و تا گسترش آن در همهٔ ابعاد ساختار، خصوصاً در مدیریت کلان استان‌های کُردنشین، و به ویژه آذربایجان غربی، نمی‌توان به تأثیر جدی و معنادار آن اندیشید. فی‌الواقع اگر استفادهٔ دکتر پزشکیان از اهل سنت در همین حدود باقی بماند این تصور ایجاد خواهد شد که چنین اقدامی، صرفاً در راستای قسمی وفای به عهد انتخاباتی و به منظور از دست ندادن سرمایهٔ اجتماعی برای آینده بوده، تا این‌که اراده‌ای جدی در راستای بَرکَندن موانع مشارکت سیاسی برای اقلیت‌ها در ساختار مدیریتی و تقسیم و توزيع قدرت کشور باشد. در خصوص شانس موفقیت حسین‌زاده در کسوت معاونت رئیس‌جمهور که می‌تواند هم برای شخص او جهت ارتقای بیشتر در ساختار مفید باشد و هم شانس استفادهٔ افزون‌تر از نخبگان محرومان از قدرت را در آینده افزایش دهد به نظر می‌رسد عواملی فراتر از شخص حسین‌زاده و حتی پزشکیان دخیل و مؤثر باشند. 🖇متن کامل این یادداشت به قلم سیداد شیرزاد را در INSTANT VIEW بخوانید. Pênaseyek Nû Ji Civaka Kurdî ➖➖➖➖➖➖ 📱@vejinkovar