ویکتورفرانکل روان‌شناس معناگرا برای معنا بخشیدن به زندگی سه پیشنهاد مطرح می‌کند: ۱- اگر انسان چیزی خلق کند، زندگی‌اش می‌تواند بامعنا باشد. در اینجا انسان از خود سئوال می‌کند: من برای چه زنده هستم؟ ۲- انسان، معنا را در شیوه‌ی تجربه‌کردن زندگی، یا کسی را دوست داشتن، می‌بیند. در اینجا انسان از خود می‌پرسد: من برای چه کسی زنده هستم؟ ۳- انسان معنا را در بحبوحهٔ مشکلات سنگین در می‌یابد. طرز برخوردی که ما نسبت به رنج انتخاب می‌کنیم. در جایی که ما با یک سرنوشت غیر قابل تغییر روبرو می‌شویم. مثلاً یک بیماری غیر قابل علاج، مرگ یک عزیز، یک موقعیت ناامید کننده، و... در این‌جاست که زندگی را معنا می‌کنیم. در اینجا انسان از خود می پرسد: چرا نگرش مثبت در برابر سرنوشت غیر قابل تغییر و اجتناب‌ناپذیر نداشته باشم؟ ویکتور فرانکل معتقد است که درست در جایی که ما با یک موقعیت روبه‌رو می‌شویم که به هیچ روی نمی‌توانیم آن را تغییر دهیم از ما انتظار می‌رود که خود را تغییر دهیم، رشد کنیم، بالغ شویم و از خود فراتر رویم... #سبک_زندگی ©Join |