جمله‌ای کوتاه، که فلسفه‌ی تمام بدبختی و نکبتی که مدیریت هیئتی می‌تونه بر سر کشور بیاره رو رو توضیح میده؛
ایران با این همه امکانات، ثروت طبیعی و موقعیت لجستیکی بی‌نظیرش چرا باید در فلاکت و فقر، دست و پا بزنه؟ چون [از نظر عرازشه] شیعه یعنی تشنگی در شط آب.
چون هدف نهایی و ایده‌آل ذهنی همینه.
--
-یادمون نره، فقر، همیشه یک اتفاق نیست همیشه ناشی از ناتوانی حکومت نیست فقر، یک روش حکومت بر مردم از طریق مطیع کردن آنهاست و آخوند به خوبی این را می‌داند!
هر کجا که فقر تقدیس شد، آنجا، فقر، یک روش مدیریت مردم است! آنجا فقر خواست حکومت است... و هیچ‌گاه از بین نخواهد رفت!
