قلم بیداری

♻️حلقه‌ی مفقوده‌ی گفتمان ملی

✍رضارضائی ۱۴۰۳/۳/۶

آیا بدون انشقاق نمی‌توان به وحدت رسید؟
ظاهراً یک رسم و عادت دیرینه وجود دارد که باید در همه چیز، به چنددستگی برسیم و این مهم اخیراً دامان "#گفتمان_ملی" را گرفته و درحالی‌که عده‌ای شرایط را، همراستایی و اعتقادات مشترک حول محور #جمهوری‌خواهی سکولاریزه‌ی دموکراتیک برای انجام گفتمان ملی می‌دانند.

عده‌ای پیشینه‌ی افراد یا گروه‌ها و عده‌ای اهداف آنها برای ایران فردا را ملاک ها و شاخص های مورد نظر برای انجام گفتمان ملی می دانند.

گرچه این اختلاف‌نظرها و این انشقاق‌ها برای انجام گفتمان ملی در راستای رسیدن به اهداف ملی از طریق راه‌حل‌های ملی، طبیعی است و حتماً کسانی که معتقد به موضوع گفتمان هستند (آقای مهدی نصیری و یا سیصد کنشگر سیاسی که اخیرا بیانیه داده اند)، چاره‌ای برای آن خواهند یافت.

اما به نظر می‌رسد که این سکه روی دیگری هم دارد و عده‌ی زیادی از مردم، نه گفتمان و نه کنشگران گفتمانی و نه اشتراکات و نه اهداف گفتمان‌ها را قبول ندارند و فکر می‌کنند که این مسائل فرعی، حاشیه‌ای، گمراه‌کننده و فقط تلاش برای به‌دست‌آوردن قدرت تامه یا بخشی از قدرت در #ایران_فردا است.

در واقع، آنها بر این اعتقاد هستند که فقط عامه‌ی مردم ذی‌حق تصمیم‌گیری برای ایران فردا هستند و این مهم فقط از طریق #رفراندوم و صندوق رأی مشخص خواهد شد.

آنها ضمن احترام به دغدغه‌مندی گروه‌های مخالف برای دوران گذار، شیوه‌های انتقال قدرت، نوع حکومت پسا ج.ا.ا و چگونگی و شکل ساختار حکومت، این مطلب را بیان می‌کنند که با استناد به نتایج #انتخابات اخیر که منجر به شکل‌گیری اکثریت #هشتاددرصدی‌ها شد و نقش یا تأثیر افراد یا گروهایی که تبلیغ گفتمان ملی را می‌کنند در آن بسیار کم یا ناچیز بود.

بنابراین، مهم‌ترین مسئله و یا حلقه‌ی مفقوده‌ی گفتمان ملی، گفتمان با اکثریت هشتاددرصدی‌ها است که نه تشکیلات دارند و نه رهبر و نه راهبر.

در حالی که گفتگوی مؤثر با آحاد مردم یک کشور در داخل و خارج نیازمند داشتن وسائل ارتباطی فراگیر، گفتگوکنندگان متبحر و امین، موضوعات اولویت‌دار، قدرت بیان و استدلال است که عملاً در شرایط کنونی، منتفی است، اما شاید نیاز به هیچ‌کدام نباشد.

کافی است که هر فرد یا جریان فکری یا گروه سیاسی، موضع خودش را مثل میرحسین موسوی محصور که گفت "عبور، همه‌پرسی، تدوین قانون اساسی جدید"، بیان و معلوم کنند که کدام سمت تاریخ ایستاده اند.

پس برای مثال، چنانچه هرکسی ارتباط خود با این چارچوب را مشخص کند، وارد گفتمان ملی با مردم شده و بدون هیچ حرفی، نه‌تنها حلقه‌ی مفقوده را یافته، بلکه در مسیر نهضت و جنبش نوین مردمی، قرار گرفته و می‌تواند به رفع مشکلات دوران گذار و انتقال قدرت و استقرار حکومت بعدی کمک بدهد و مردم هم همراهی می‌کنند.

در غیر این صورت مردم به گفتمان ملی که افراد غیر همسو با منافع ملی در آن حضور دارند، بی‌توجهی کرده و چه‌بسا آنها را بایکوت کنند.

به امید گفتمان سازی ملی با مردم، تا پیش از ثبت نام کاندیداها و پیش از برگزاری ‌<<انتخابات >> تیرماه.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49