قلم بیداری

♻️خانه‌ی امید ملت کجاست؟

✍رضارضائی ۱۴۰۳/۶/۸

آیا هر آدرسی می‌تواند نشانی خانه‌ی امید ملت باشد؟
مقدمه: زیر بنای خانه‌ی #امید عشق است و دیوارهای آن از جنس واقعیت، سقف آن راستی و درستی، سرویس آشپزخانه‌ی آن از برابری و عدالت، مبلمان آن از جنس مهر و عطوفت با روکش دگر دوستی، فرش آن از تاروپود اتحاد و وحدت به هم تنیده، روشنایی آن از علم و آگاهی و حیاط آن چشم اندازی از فردای روشن است.
یکم: این روزها عده‌ای از خانه‌ی امید می‌گویند و آدرس غلط شرق و غرب را می‌دهند.
دوم: عده‌ای رانده شده در سه انتخابات اخیر که به حلالیت خواستن و اقرار به خطا بودن برخی از تصمیمات و رفتارشان رو آورده اند، بدون آنکه عذرخواهی کنند و آماده ی تحمل مجازات باشند، نادیده انگاشتن خطاهای مسئولین را حرکت به سمت وفاق و رسیدن به خانه‌ی امید معرفی می‌کنند.
سوم: رئیس محترم جمهور آدرس وفاق ملی و موفقیت‌های آتی کابینه‌ی مشارکتی را می‌دهد.
چهارم: برخی از احزاب نیز طرح‌های شکست‌خورده و کوتوله‌های سیاسی خود را به‌عنوان راهنمای رسیدن به خانه‌ی امید ملت معرفی می‌کنند.
پنجم: عده‌ای مروج جهاد تبیین، افسران جنگ نرم و آتش به اختیارها را سازندگان خانه‌ی امید برای حفظ نظام معرفی می‌کنند.
ششم: اپوزیسیون خارج نشین، خانه‌ی امید را تغییر رژیم و اپوزیسیون داخلی، گفتگو با حاکمیت و گرفتن امتیازات گام‌به‌گام را راه رسیدن به خانه‌ی امید معرفی می‌کنند.
هفتم: محرومان، حاشیه‌نشینان و قشرهای فرودست، نان و کار و سرپناه را خانه‌ی امید می‌دانند.
هشتم: جامعه‌شناسان، برخی روشنفکران، بعضی از اساتید و گروهی از اصحاب رسانه نیز، خیزش‌های مردمی بر اساس مطالبه‌گری و کنشگری مدنی را اساس ویران کردن خانه‌ی کذب امید و برپایی خانه‌ی امید راستین ملت می‌دانند.
نهم: وطن دوستان، دغدغه‌مندان محیط‌زیست، آبادگران و مروجان فرهنگ ادای مسئولیت اجتماعی، خانه‌ی امید را ایران برای همه‌ی ایرانیان می‌دانند.
دهم: #آزادی‌خواهان، #دموکراسی_طلبان، #صلح‌طلبان، #نواندیشان، #تحول_خواهان و مدافعان حقوق زنان و زندانیان نیز خانه‌ی امید را در اصلاح و تغییر تفکر و نگرش کارگزاران حکومت و حتی تغییر حاکمیت می‌دانند.

به اعتقاد این کنشگر مدنی:

۱. آدرس دادن ناصحیح خانه‌ی امید و ایجاد امید واهی و دروغین، بزرگ‌ترین خیانت به ملت است.
۲. برای مبارزه با ناامیدی، وعده‌های غیرعملیاتی و نشدنی دادن، خیانت به ملت است.
۳. رؤیابافی و سراب نمایی از خانه‌ی امید غیرواقعی، خیانت به ملت است.
۴. تعریف و تفسیر غلط دادن از امید، خیانت به تعریف صحیح امید و خیانت به ملت است.
۵. وعده‌ی رفع حصر محصورین مظلوم (کروبی، موسوی و رهنورد)، نشانی خانه‌ی امید نیست؛ بلکه آزادی همه‌ی محصورین و زندانیان بی‌گناه، دلجویی از آنها، تضمین سلامت و فعالیت‌های آزادانه‌ی آنها مثل هر شهروند دیگر، و همچنین مجازات مقصرین این حصر و زندان ها به مثابه امید آفرینی خواهد بود والا غیر از این، خیانت به ملت است.
پس: امید آفرینی فقط با ساختن فرهنگ ضدسلطه، ضد انحصار، ضد خودکامگی، ضد خرافه، ضد تحجر، ضدجنگ طلبی، ضد نظامی‌گری، ضد دشمن سازی و دشمن‌پروری، ضد قبیله‌گرایی و باندبازی، ضد سفله‌پروری و ناکارآمدی، ضد حب ریاست، ضد خود دانشمند پنداری، ضد خود ناجی پنداری و ضد دروغ، میسر است.
از سوی دیگر فرهنگ‌سازان، هنرمندان، اصحاب قلم و رسانه، مروجان فرهنگ مسئولیت اجتماعی، کنشگران مدنی که همگی در راستای منافع ملی، تمامیت ارضی و رفاه مردم فعالیت می‌کنند را می‌توان به‌عنوان امید سازان و امید آفرینان معرفی کرد.
به‌خاطر داشته باشیم که امید ملت رابطه‌ی تنگاتنگی با اعتماد بین دولت – ملت دارد و دولت چهاردهم، برای امید آفرینی چاره‌ای جز تمکین به خواست اکثریت مبنی بر برگزاری همه‌پرسی قانون اساسی، تلاش برای رفع حصر و زندان بی‌گناهان، دفع فاسدان، دفع شر جنگ، رفع تحریم، آزادی زندانیان بی گناه از طرفی و گشایش امور مردم از راه ارتباط مؤثر بین دولت و ملت، از طرف دیگر بین دولت و دولت‌های دیگر و هم‌زمان ارتباط مؤثر بین ملل ندارد.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️سرقت آینده

#رضارضائی. 1402/12/1

بین عدم استفاده از منابع و سرقت آینده رابطه‌ی معنی‌داری وجود دارد؟
بسیاری از صاحب‌نظران کوشیده‌اند که بین عدم بهره‌برداری از منابع کانی، منابع مالی غیرمنقول مثل اموال مصادره شده یا عدم حل‌وفصل دعاوی حقوقی بر سر مصادره‌ی اموال ایران توسط کشورهای دیگر، عدم دریافت ارز حاصل از فروش و صادرات محصولات، عدم موفقیت در استرداد اموال سرقت شده، عدم وصول وجوه اختلاس یا دزدی شده، عدم شفافیت بر سر بودجه‌های سازمان‌ها و نهادهای غیرمؤثر در توسعه و پیشرفت و بسیاری دیگر ازاین‌دست، با سرقت آینده رابطه‌ای پیدا کنند.
در نتیجه‌ی بررسی ها، به نظر می‌رسد که عده‌ای نه‌تنها برای نسل خود و نسل بعدی خود، بلکه به فکر نسل‌های بعدتر نیز بوده و برخی از منابع را برای نسل‌های بعد حفظ می‌کنند.
به عبارتی مشغول نگهبانی از ثروتی هستند که قرار است در آینده توسط نسل بعدی آنها سرقت شود.
حتی می‌توان با مشاهده‌ی نشانه‌هایی مثل موارد زیر، مدعی شد که #باندهای_قدرت، #مافیاهای مختلف، انتخابات فرمایشی و انتصابات حاکمیتی، همگی در راستای یک نقشه برای سرقت آینده‌ی اقتصادی و رفاه نسل‌های بعدی، سرقت #امید_جوانان، #شادی_نوجوانان و #امنیت مسن‌ترها می‌باشند.
مثال: اموال و املاک فروش نرفته‌ی #بنیادها، شرکت‌هایی که به‌صورت صوری ورشکسته اعلام می‌شوند، معادنی که بسته می‌شوند، میادین نفت و گاز مشترکی که بهره‌برداری نمی‌شوند، اختلافاتی که در مجامع بین‌المللی داریم و حل نمی‌شود، ستیزه‌جویی‌هایی که برای عدم موفقیت در #برجام یا برقراری حسن هم‌جواری با همسایگان در حال انجام است، خالص‌سازی، یک‌دست سازی، مهره چینی، تقویت بودجه‌ی رسانه‌ی سلطه در کشور، جو #خفقان #روشنفکران و #شفافیت_خواهان، #حصر حق‌طلبان و #آزادی_خواهان.
در واقع موضوع سرقت آینده، باید مورد توجه همگان بوده و باید مراقب این موضوع نیز باشیم که یکی از دلائل خارج کردن مملکت از ریل #دموکراسی و #توسعه‌ی_پایدار، در راستای سرقت آینده است.
پس باید چاره‌ای اندیشید و کاری کرد والا خیلی زود دیر می‌شود.

پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49