قلم بیداری

♻️اول گندزدایی، بعد اصلاح!

✍رضا رضائی. ۱۴۰۴/۵/۱۱

آیا فقط باید محیط و اجسام غیرزنده را گندزدایی کرد؟
مقدمه:
به نظر می‌رسد که حوزه شمول تعریف متعارف گندزداها (Disinfectant، موادی برای نابودکردن ارگانیسم‌های موجود در محیط و اجسام غیرزنده) را گسترش داد تا  افرادی که رکورد گندزنی را جابه‌جا کرده اند یا افرادی که حتی گندزداها را از رو برده اند را هم دربرگیرد.
یکم: نقد خودی به معنی گل به خودی نیست؛
دوم: آنهایی که بیشترین گند را به سیستم‌ها، روابط و منابع زده اند، بیشترین مخالفت با گندزدایی را دارند؛
سوم: با فرض آنکه دشمنی دشمن و دشمن‌تراشی ما باعث تحریم و عدم ورود کالاهای واسطه ای و سرمایه ای موردنیاز زیر ساخت‌ها شده باشد، آیا مهارت‌آموزی، متخصص پروری، کارشناس گزینی و شایسته سالاری هم مشمول حال تحریم بوده است؟ اگر پاسخ منفی است، که البته منفی هم هست، نباید بگوییم که در امر خرج کرد و کارسازی بودجه تخصیصی برای موارد برشمرده شده گند زده ایم؟
چهارم: وقتی با تعویض دولت‌ها، اتوبوس، اتوبوس آدم جدید و ناشی را به سازمان‌ها وارد کردند و این تازه واردین نیز به کل سازمان گند زدند، الان می‌توان بدون گندزدایی به اصلاح سیستمی، ساختاری و فرهنگ سازمانی پرداخت؟
پنجم: انتظار از سازمان‌های پیر و فرتوت با روسای پیر و خسته برای انجام تحول، افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه، دور از واقعیت است؛
ششم: نشان ندادن اقبال به جوان‌گرایی و مسدود کردن عملی راه ورود جوانان خلاق و ایده‌پرداز به سازمان ها و دستگاه های حاکمیتی و اداری، معضلی است که مانع گندزدایی از بالابه‌پایین نظام حکمرانی می‌شود؛
هفتم: بی شک، #جنگ‌طلبان و #کاسبان_تحریم، از عوامل اصلی گندزدن به #روابط_بین‌الملل، #حسن_هم‌جواری و #تعامل_سازنده با جهان و منطقه هستند. شاهد مدعا آن که در پی ترور مهمان مان در خاک سرزمین مان (که یکی از شنیع‌ترین، وقیح‌ترین، جنایت‌کارانه‌ترین، وحشیانه ترین اقدامات تروریسم دولتی بوده و نزد تمامی مردم جهان و مراجع حقوقی و قانونی و بین‌المللی و وجدان آزادگان جهان محکوم است)، بازهم به دنبال گندزدن به برنامه‌های #تنش‌زدایی در غالب احساسی و غیرتی کردن مردم هستند؛
هشتم: وقتی عده‌ای گند زن، مانع رسیدگی به ماجرای هک‌شدن سیستم‌های اطلاعاتی سازمان‌ها و نهادها شدند، زمینه‌ی عدم آسیب‌شناسی و پر کردن خلأها و چاله های امنیتی را فراهم ساختند و موجب سوءاستفاده‌ی دشمنان از اطلاعات به سرقت رفته شدند. آیا نمی توان سقوط هلی‌کوپتر رئیس‌جمهور رییسی و ترور میهمان جشن تحلیف و تنفیذ رئیس جمهور جدید در دل پایتخت مان را بی ارتباط با موارد پیشگفته دانست؟.
نهم: فراوانی تفکرات، بینش‌ها و اعتقاداتی که موجب گندزدن به زندگی مردم طی ۴۵ سال گذشته شده، خیلی بیشتر از آمار افراد، پست‌ها، منصب‌ها و جایگاه‌های غیر پاسخگو بوده است.

به عقیده‌ی این کنشگر مدنی:
۱- گندزدایی از بالابه‌پایین را باید در اولویت مطالبات مردمی برای رسیدن به محیط سالم و پاک و انجام اصلاحات دانست؛
۲- خواندن فرازهایی از نهج‌البلاغه نباید تبدیل به قصه‌های هزار و یک شب شود بلکه  برای توجه دادن به فراز های خاص، بخصوص موارد توصیه به کارگزاران حکومتی استفاده شود؛
۳- گندزدایی را باید به جوانان خلاق، مبتکر، متعهد و امین سپرد، نه غیر آنها زیرا که سپردن این مهم به آنها که خودشان اصلی‌ترین عامل گندزدن به مملکت بودند و باعث ابر بحران‌های کنونی هستند، یک خطای استراتژیکی است؛
۴- گندزدایی را باید از افکار حاکمان و تصمیمات آنها شروع کرد و آن را به کارگزاران ذیل سلسله مراتب تعمیم داد؛
۵- تأخیر در گندزدایی حتی در حد یک روز نیز می‌تواند فجایع جبران‌ناپذیری را به ملک و ملت تحمیل کند.

پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️مطالبه‌گری امیدوارانه

✍رضارضائی. ۱۴۰۳/۴/۱۹

آیا همه‌ی مطالبات از رئیس‌جمهور منتخب ناشی از ناامیدی، استیصال و انفعال است؟
مقدمه: بسیاری از مردم عزیزی که در انتخابات ۱۴۰۳ شرکت کرده / نکرده‌اند، خود را مطالبه گران جامعه مدنی برای رسیدن به توسعه‌ی اقتصادی پایدار دانسته و مطالبه‌گری در دوران ایشان را امری طبیعی و بخشی از حقوق شهروندی می‌دانند.
یکم: با این مقدمه، می‌توان دو گونه مطالبه‌گری ناامیدانه و امیدوارانه را تعریف کرد.
دوم: مطالبه‌گری ناامیدانه به منزله‌ی سرریزشدن خواسته‌ها و توقعات سرخورده شده توأم با ناامیدی است که علاوه بر انحراف از اصل مطالبه‌گری مؤثر، موجب خدشه‌دار شدن اتحاد مردم بخصوص اتحاد ۵۰ درصدی‌ها، ۶۰ درصدی‌ها و ۸۰ درصدی‌ها خواهد شد.
سوم: مطالبه‌گری امیدوارانه علاوه بر پویایی جامعه و بالارفتن سطح مشارکت مردم در مسائل سیاسی – اجتماعی، موجب بالارفتن ضریب اعتماد بین دولت – ملت می‌شود.
چهارم: مطالبه‌گر شدن جامعه بخشی از فرایند توسعه‌ی حضور مردم و حرکت به سمت تشکیل احزاب، انجمن‌ها و هرگونه تشکل مردمی است که هم باعث رفع ژست‌های روشنفکر‌نمایی می‌شود و هم مدعیان رهبری اجتماعی را به سمت عملگرایی به‌جای شعار زدگی می‌برد.
پنجم: مطالبه‌گری امیدوارانه در ذات خودش، همکاری و تلاش نیز به همراه دارد که پیامد آن احساس همیاری در خلق تغییرات است.
ششم: مطالبه‌گری امیدوارانه اگر با عناصر #آگاهی‌بخشی، #شفاف‌سازی، #هوشمندی، #خشونت_پرهیزی، #توسعه‌طلبی، #رفع_تبعیض، استیفای #حقوق_شهروندی، تکریم زنان، دختران و جوانان، توجه ویژه به #محرومیت‌زدایی، تلاش برای #تنش‌زدایی و برقراری روابط عزتمندانه در سطح بین‌المللی، گشایش‌های اقتصادی و کاربست #خرد_جمعی باشد، به مطالبه‌گری تحول‌خواهانه تبدیل می‌شود.
هفتم: مطالبه‌گری باید از تمامی صاحب‌منصبان و افراد ذی‌نفوذ و کارگزاران حکومت انجام شود نه اینکه چون رئیس‌جمهور جدیدی آمده، فقط او مورد خطاب قرار گیرد و همچنین لازم است که دیگر افراد حلقه‌ی قدرت نیز ظرفیت خود را بالا برده و تاب تحمل مطالبات مردمی را داشته باشند (نه اینکه مثلاً چون ما مطالبه‌ی آزادی زندانی سیاسی و مطبوعاتی و رسانه‌ای بخصوص فرد خاصی را کردیم، بلافاصله برای ما پیام هشدار هواشناسی نارنجی و اخطار نهایی قرمز عدم تردد و اسکان در کنار رودخانه و مسیل‌های فضای مجازی صادر شود).
نتیجه: مطالبه‌گری باید به یک کنشگری عمومی خشونت پرهیز در چارچوب توسعه‌ی گفتمانی و برای درک بیشتر و اشتراک معنا تبدیل شود و اثربخشی آن نیز در پرهیز از مطالبه‌گری ناامیدانه، غیرمنطقی، غیراصولی، نا به جا و غیرمرتبط است.
به امید آنکه راه مطالبه‌گری و گفتمان ملی باز شود و همه بتوانیم در آزادی کامل و بدون پرداخت هزینه، به تعامل سازنده بپردازیم.
پاینده باد ایران آزاد، آباد، شاد و متحد

https://t.center/darvishane49

♻️بمباران سرمایه‌ی ملت

رضارضائی. ۱۴ بهمن‌ماه ۰۲

آیابمباران سوریه و عراق توسط آمریکا ربطی به ایران دارد؟
در آن زمان که داعیه‌ی مبارزه با #داعش و نجات عراق و سوریه را داشتیم و سیاست دفاع
پیشگیرانه را مطرح کردیم، مسلماً و به‌اجبار حضور نظامی داشتیم که این‌قدر شهیددادیم و این‌قدر موفقیت به دست آوردیم و مسلماً برای حفظ دستاوردها در آن مناطق، اقدام به تأسیس قرارگاه و پایگاه کردیم و این چیزی نیست که الان با افتخار از آن یاد نکنیم.
به عبارت ساده‌تر مقادیر زیادی از بودجه و سرمایه‌های ملت در آنجاها هزینه شده و یا
به شکل‌های مختلف نگهداری می‌شود و ما پایگاه برای محافظت از آن کشورها در مقابل داعش و اسرائیل را داریم و هرازگاهی نیز به‌عنوان عضوی از جبهه‌ی مقاومت ظاهر شده و همین حضور و کمک‌ها به‌عنوان دخالت نظامی و یا حمله به منافع آمریکا و متحدان و یا اسرائیل شناخته شده و مورد بمباران وحشتناک قرار می‌گیریم و حمله‌ی آمریکا، مصداق بمباران سرمایه‌های برون‌مرزی ما است با این تفاوت که کشورهایی مثل روسیه و
چین و عربستان و امارات در عراق و سوریه کارگاه ساختمانی و تأسیساتی برای بازسازی
زیرساخت ها و زیر بناها و ساختمان ها دارند و بمباران هم نمی‌شوند.
در واقع امر، به دلیل نوع سرمایه‌گذاری کشور ما از جیب ملت ما در کشورهای هدف، همیشه در معرض اتهام یا مقابله و یا بمباران قرار داشته و داریم و نه‌تنها فرزندان وطن در آنجا شهید می‌شوند، بلکه سرمایه‌های ملت نیز به باد فنا می‌رود و چه‌بسا مردم بی‌گناه آن کشوها نیز کشته شوند.
دلیل یا بهانه برای حمله به عراق و سوریه هرچه که باشد، نوع برخورد جهانی با این تجاوزات هرچه که می‌خواهد باشد، نوع موضع‌گیری مسئولین ما هرچه که می‌خواهد باشد،
مهم این است که سرمایه‌های ملت ما یا عراق یا سوریه (فرق نمی‌کند) بمباران شد و علاوه‌برآن،
انسان‌های بی‌گناه نیز کشته شدند، یعنی خسارت‌های مالی و جانی.
بعد از آن می‌رسیم به اینکه باید تلافی کنیم یا سیاست #تنش‌زدایی و اولویت‌دادن به جان انسان‌ها و #اقتصاد_ملی را دنبال کنیم؟
به نظر می‌رسد که نه از روی ضعف و استیصال، بلکه از روی خرد، عزت و اقتدار باید به سمت تلافی و جبران برویم؛ اما نه با برخورد نظامی، بلکه باید به قدرت اقتصادی برسیم تا نه‌تنها
جایگاه بین‌المللی بیابیم، بلکه جبران خسارت‌های مالی و جانی را برای ملت خود به ارمغان بیاوریم که در زیر فشار #تورم و #گرانی، کمرشان خم شده و به درجه‌ی ناامیدی رسیده‌اند و در صورت ورود به جنگ، نه از تاک‌نشان ماند و نه از تاک‌نشان.
پاینده باد ایران آزاد، آباد و شاد
https://t.center/darvishane49