پایگاه خبری دندانه 🌈
#آمار_غلط
Канал
9,15 тыс.
подписчиков
9,91 тыс.
фото
699
видео
3,78 тыс.
ссылок
دیرپاترین و پر مخاطب ترین رسانه دندانپزشکی ایران
اخبار صنفی و علمی دندانپزشکی ایران و جهان
📍ارتباط با ادمین و ارسال دیدگاه‌ها، نقطه نظرات و اخبار
@DandaneAdmin
Forwarded from پایگاه خبری دندانه 🌈
⭕️ در مورد حضور دندانپزشکان در مناطق محروم #آمار_غلط می‌دهند!
📌چرا تشکلی که ۳۵سال پیش پیشنهاد نامگذاری تاریخ تصویب قانون #بهداشتکار دهان به نام #روز_دندانپزشکی را داد اینک با احیاء دوباره آن مخالف است؟
گفتگو با دکتر #محمدصادق_احمد_آخوندی، دبیر شورای مرکزی #جامعه_اسلامی_دندانپزشکان
سیامک شایان امین: سی و پنج سال پس از روزی که هیات دولت به پیشنهاد جامعه اسلامی دندانپزشکان ایران روز #۲۳فروردین ماه را تاریخ تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان در مجلس است، به نام روز دندانپزشکی نامگذاری کرد، دبیر شورای مرکزی جامعه اسلامی دندانپزشکان پای نامه‌ای به وزیر بهداشت را امضاء می‌کند که در آن با نقد سیاست تبدیل وضعیت نیروهای حدواسط بهداشتی به درمانی، با احیاء دوباره طرح بهداشتکار دهان و دندان به شدت مخالفت می‌کند.
به بهانه فرا رسیدن ۲۳ فروردین ماه و در حالی که نگرانی جامعه دندان پزشکی ایران نسبت به خطرات اشتغال نیروهای حد واسط درمانی بیش از پیش افزایش یافته است به گفتگو با دکتر محمد صادق احمد آخوندی پرداختیم تا از او درباره کارنامه حیات چهل ساله این تشکل سیاسی دندانپزشکی و دلیل پیشگام شدن جامعه اسلامی دندانپزشکی برای پیشنهاد تاریخ تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان در مجلس به عنوان روز دندانپزشکی بپرسیم.
♦️ یکی از سوابق تاریخی جامعه اسلامی دندانپزشکان، نقش آن در پیشنهاد نامگذاری ۲۳ فروردین، روز تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان به عنوان روز دندانپزشکی در دهه شصت بود. فلسفه پیشنهاد این روز به عنوان روز دندانپزشک به هیات دولت در آن زمان چه بود؟
انتخاب تاریخ تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان برای نامگذاری روز دندانپزشکی در شرایطی صورت گرفت که تعداد دندانپزشکان در کشور بسیار کم بود و توزیع جمعیتی آنان به نسبت جمعیت اصلا مناسب نبود. در بسیاری از شهرهای کشور دندانپزشکی وجود نداشت و حتی در شهرهای بزرگ نظیر تهران برخی از مردم ناچار بودند برای درمان‌های دندانپزشکی به افراد تجربی و دندان‌ساز مراجعه کنند، که صلاحیت انجام این کار‌ها را نداشتند. هدف از تصویب طرح تربیت بهداشتکار دهان و دندان این بود که ریشه رجوع مردم به افراد فاقد صلاحیت خشکانده شود.
در نتیجه در آن شرایط جامعه اسلامی دندانپزشکان به هیات دولت پیشنهاد داد روز تصویب قانون بهداشتکاران، روز دندانپزشکی نامگذاری شود. انتخاب این تاریخ برای روز دندانپزشکی، فرصتی برای فرهنگ‌سازی و مصداق مناسبی برای ترویج این تفکر بود که خدمات دندانپزشکی باید توسط دندانپزشک انجام شود.
در شرایط فعلی بنده مخالفتی با تغییر روز دندانپزشکی ندارم، اما ۲۳ فروردین به عنوان یک موفقیت تاریخی، یعنی بستن باب فعالیت گروه‌های تبصره پنج و دندانپزشکان تجربی، همچنان می‌تواند به عنوان روز دندانپزشکی باقی بماند.
♦️ آیا هنوز هم از تربیت بهداشتکاران دهان استقبال می‌کنید؟
بنده اجرای این طرح را در شرایط امروزی منفی می‌بینم و به‌شدت با احیاء طرح بهداشتکاران مخالف هستم. چراکه در حال حاضر ما تعداد زیادی دندانپزشک در کشور داریم که آینده کاری آنان مورد سؤال است و به اعتقاد بنده با توسعه و رشد سرطان‌گونه دانشکده‌های دندانپزشکی در دولت‌های نهم و دهم، قطعاً نیازی به احیاء طرح بهداشتکار نیست.
♦️ یکی از دلایلی که موافقان احیاء طرح بهداشتکار دهان عنوان می‌کنند، عدم برخورداری مردم در روستاها و مناطق دور افتاده از خدمات دندانپزشکی و خالی بودن کلینیک‌های مناطق محروم از دندانپزشک است. نسخه پیشنهادی شما برای حل این مشکل چیست؟
به اعتقاد بنده آمارهای درستی در این زمینه ارائه نمی‌شود. چراکه به شخصه از مناطق محروم بازدید کرده‌ام و معتقدم مشکل اصلی ما سیاست‌گذاری است. به این معنا که ما از نظر مالی دندانپزشکان را چه در شهرها و چه در مناطق محروم به‌گونه‌ای حمایت نمی‌کنیم که بتوانند خدمات مؤثری ارائه دهند.
در ضمن ما می‌توانیم این مشکل را با وضع سهمیه‌های درست حل کنیم و به جای وضع سهمیه رزمندگان و ایثارگران که به اعتقاد بنده فلسفه وجودی آن اکنون از بین رفته است، به دانشکده‌های مناطق محروم سهمیه بومی اختصاص دهیم که دانشجویان آن‌ها در محل زندگی خود درس بخوانند و خدمت کنند. چنانچه نمونه موفق این سیاست، در استان هرمزگان در حال اجرا است. مشکل ما در حال حاضر این است که سیاست‌گذاری‌ها اشتباه است و حتی قوانین استخدامی درستی برای دندانپزشکان نداریم که حقوق قابل قبولی داشته باشند. بنابراین بنده معتقدم سیاست‌گذاری‌های موجود سبب می‌شود نتوانیم از امکانات استفاده مؤثری بکنیم.
✅ متن کامل گفتگو https://goo.gl/X1UC3b
⭕️ @dandanechannel
📌چرا تشکلی که ۳۵سال پیش پیشنهاد نامگذاری تاریخ تصویب قانون #بهداشتکار دهان به نام #روز_دندانپزشکی را داد اینک با احیاء دوباره آن مخالف است؟
گفتگو با دکتر #محمدصادق_احمد_آخوندی، دبیر شورای مرکزی #جامعه_اسلامی_دندانپزشکان
سیامک شایان امین: سی و پنج سال پس از روزی که هیات دولت به پیشنهاد جامعه اسلامی دندانپزشکان ایران روز #۲۳فروردین ماه را تاریخ تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان در مجلس است، به نام روز دندانپزشکی نامگذاری کرد، دبیر شورای مرکزی جامعه اسلامی دندانپزشکان پای نامه‌ای به وزیر بهداشت را امضاء می‌کند که در آن با نقد سیاست تبدیل وضعیت نیروهای حدواسط بهداشتی به درمانی، با احیاء دوباره طرح بهداشتکار دهان و دندان به شدت مخالفت می‌کند.
به بهانه فرا رسیدن ۲۳ فروردین ماه و در حالی که نگرانی جامعه دندان پزشکی ایران نسبت به خطرات اشتغال نیروهای حد واسط درمانی بیش از پیش افزایش یافته است به گفتگو با دکتر محمد صادق احمد آخوندی پرداختیم تا از او درباره کارنامه حیات چهل ساله این تشکل سیاسی دندانپزشکی و دلیل پیشگام شدن جامعه اسلامی دندانپزشکی برای پیشنهاد تاریخ تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان در مجلس به عنوان روز دندانپزشکی بپرسیم.
♦️ یکی از سوابق تاریخی جامعه اسلامی دندانپزشکان، نقش آن در پیشنهاد نامگذاری ۲۳ فروردین، روز تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان به عنوان روز دندانپزشکی در دهه شصت بود. فلسفه پیشنهاد این روز به عنوان روز دندانپزشک به هیات دولت در آن زمان چه بود؟
انتخاب تاریخ تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان برای نامگذاری روز دندانپزشکی در شرایطی صورت گرفت که تعداد دندانپزشکان در کشور بسیار کم بود و توزیع جمعیتی آنان به نسبت جمعیت اصلا مناسب نبود. در بسیاری از شهرهای کشور دندانپزشکی وجود نداشت و حتی در شهرهای بزرگ نظیر تهران برخی از مردم ناچار بودند برای درمان‌های دندانپزشکی به افراد تجربی و دندان‌ساز مراجعه کنند، که صلاحیت انجام این کار‌ها را نداشتند. هدف از تصویب طرح تربیت بهداشتکار دهان و دندان این بود که ریشه رجوع مردم به افراد فاقد صلاحیت خشکانده شود.
در نتیجه در آن شرایط جامعه اسلامی دندانپزشکان به هیات دولت پیشنهاد داد روز تصویب قانون بهداشتکاران، روز دندانپزشکی نامگذاری شود. انتخاب این تاریخ برای روز دندانپزشکی، فرصتی برای فرهنگ‌سازی و مصداق مناسبی برای ترویج این تفکر بود که خدمات دندانپزشکی باید توسط دندانپزشک انجام شود.
در شرایط فعلی بنده مخالفتی با تغییر روز دندانپزشکی ندارم، اما ۲۳ فروردین به عنوان یک موفقیت تاریخی، یعنی بستن باب فعالیت گروه‌های تبصره پنج و دندانپزشکان تجربی، همچنان می‌تواند به عنوان روز دندانپزشکی باقی بماند.
♦️ آیا هنوز هم از تربیت بهداشتکاران دهان استقبال می‌کنید؟
بنده اجرای این طرح را در شرایط امروزی منفی می‌بینم و به‌شدت با احیاء طرح بهداشتکاران مخالف هستم. چراکه در حال حاضر ما تعداد زیادی دندانپزشک در کشور داریم که آینده کاری آنان مورد سؤال است و به اعتقاد بنده با توسعه و رشد سرطان‌گونه دانشکده‌های دندانپزشکی در دولت‌های نهم و دهم، قطعاً نیازی به احیاء طرح بهداشتکار نیست.
♦️ یکی از دلایلی که موافقان احیاء طرح بهداشتکار دهان عنوان می‌کنند، عدم برخورداری مردم در روستاها و مناطق دور افتاده از خدمات دندانپزشکی و خالی بودن کلینیک‌های مناطق محروم از دندانپزشک است. نسخه پیشنهادی شما برای حل این مشکل چیست؟
به اعتقاد بنده آمارهای درستی در این زمینه ارائه نمی‌شود. چراکه به شخصه از مناطق محروم بازدید کرده‌ام و معتقدم مشکل اصلی ما سیاست‌گذاری است. به این معنا که ما از نظر مالی دندانپزشکان را چه در شهرها و چه در مناطق محروم به‌گونه‌ای حمایت نمی‌کنیم که بتوانند خدمات مؤثری ارائه دهند.
در ضمن ما می‌توانیم این مشکل را با وضع سهمیه‌های درست حل کنیم و به جای وضع سهمیه رزمندگان و ایثارگران که به اعتقاد بنده فلسفه وجودی آن اکنون از بین رفته است، به دانشکده‌های مناطق محروم سهمیه بومی اختصاص دهیم که دانشجویان آن‌ها در محل زندگی خود درس بخوانند و خدمت کنند. چنانچه نمونه موفق این سیاست، در استان هرمزگان در حال اجرا است. مشکل ما در حال حاضر این است که سیاست‌گذاری‌ها اشتباه است و حتی قوانین استخدامی درستی برای دندانپزشکان نداریم که حقوق قابل قبولی داشته باشند. بنابراین بنده معتقدم سیاست‌گذاری‌های موجود سبب می‌شود نتوانیم از امکانات استفاده مؤثری بکنیم.
✅ متن کامل گفتگو https://goo.gl/X1UC3b
⭕️ @dandanechannel
دندانه
در مورد حضور دندانپزشکان در مناطق محروم آمار غلط می‌دهند!
پایگاه خبری الکترونیک دندانه
⭕️ در مورد حضور دندانپزشکان در مناطق محروم #آمار_غلط می‌دهند!
📌چرا تشکلی که ۳۵سال پیش پیشنهاد نامگذاری تاریخ تصویب قانون #بهداشتکار دهان به نام #روز_دندانپزشکی را داد اینک با احیاء دوباره آن مخالف است؟
گفتگو با دکتر #محمدصادق_احمد_آخوندی، دبیر شورای مرکزی #جامعه_اسلامی_دندانپزشکان
سیامک شایان امین: سی و پنج سال پس از روزی که هیات دولت به پیشنهاد جامعه اسلامی دندانپزشکان ایران روز #۲۳فروردین ماه را تاریخ تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان در مجلس است، به نام روز دندانپزشکی نامگذاری کرد، دبیر شورای مرکزی جامعه اسلامی دندانپزشکان پای نامه‌ای به وزیر بهداشت را امضاء می‌کند که در آن با نقد سیاست تبدیل وضعیت نیروهای حدواسط بهداشتی به درمانی، با احیاء دوباره طرح بهداشتکار دهان و دندان به شدت مخالفت می‌کند.
به بهانه فرا رسیدن ۲۳ فروردین ماه و در حالی که نگرانی جامعه دندان پزشکی ایران نسبت به خطرات اشتغال نیروهای حد واسط درمانی بیش از پیش افزایش یافته است به گفتگو با دکتر محمد صادق احمد آخوندی پرداختیم تا از او درباره کارنامه حیات چهل ساله این تشکل سیاسی دندانپزشکی و دلیل پیشگام شدن جامعه اسلامی دندانپزشکی برای پیشنهاد تاریخ تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان در مجلس به عنوان روز دندانپزشکی بپرسیم.
♦️ یکی از سوابق تاریخی جامعه اسلامی دندانپزشکان، نقش آن در پیشنهاد نامگذاری ۲۳ فروردین، روز تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان به عنوان روز دندانپزشکی در دهه شصت بود. فلسفه پیشنهاد این روز به عنوان روز دندانپزشک به هیات دولت در آن زمان چه بود؟
انتخاب تاریخ تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان برای نامگذاری روز دندانپزشکی در شرایطی صورت گرفت که تعداد دندانپزشکان در کشور بسیار کم بود و توزیع جمعیتی آنان به نسبت جمعیت اصلا مناسب نبود. در بسیاری از شهرهای کشور دندانپزشکی وجود نداشت و حتی در شهرهای بزرگ نظیر تهران برخی از مردم ناچار بودند برای درمان‌های دندانپزشکی به افراد تجربی و دندان‌ساز مراجعه کنند، که صلاحیت انجام این کار‌ها را نداشتند. هدف از تصویب طرح تربیت بهداشتکار دهان و دندان این بود که ریشه رجوع مردم به افراد فاقد صلاحیت خشکانده شود.
در نتیجه در آن شرایط جامعه اسلامی دندانپزشکان به هیات دولت پیشنهاد داد روز تصویب قانون بهداشتکاران، روز دندانپزشکی نامگذاری شود. انتخاب این تاریخ برای روز دندانپزشکی، فرصتی برای فرهنگ‌سازی و مصداق مناسبی برای ترویج این تفکر بود که خدمات دندانپزشکی باید توسط دندانپزشک انجام شود.
در شرایط فعلی بنده مخالفتی با تغییر روز دندانپزشکی ندارم، اما ۲۳ فروردین به عنوان یک موفقیت تاریخی، یعنی بستن باب فعالیت گروه‌های تبصره پنج و دندانپزشکان تجربی، همچنان می‌تواند به عنوان روز دندانپزشکی باقی بماند.
♦️ آیا هنوز هم از تربیت بهداشتکاران دهان استقبال می‌کنید؟
بنده اجرای این طرح را در شرایط امروزی منفی می‌بینم و به‌شدت با احیاء طرح بهداشتکاران مخالف هستم. چراکه در حال حاضر ما تعداد زیادی دندانپزشک در کشور داریم که آینده کاری آنان مورد سؤال است و به اعتقاد بنده با توسعه و رشد سرطان‌گونه دانشکده‌های دندانپزشکی در دولت‌های نهم و دهم، قطعاً نیازی به احیاء طرح بهداشتکار نیست.
♦️ یکی از دلایلی که موافقان احیاء طرح بهداشتکار دهان عنوان می‌کنند، عدم برخورداری مردم در روستاها و مناطق دور افتاده از خدمات دندانپزشکی و خالی بودن کلینیک‌های مناطق محروم از دندانپزشک است. نسخه پیشنهادی شما برای حل این مشکل چیست؟
به اعتقاد بنده آمارهای درستی در این زمینه ارائه نمی‌شود. چراکه به شخصه از مناطق محروم بازدید کرده‌ام و معتقدم مشکل اصلی ما سیاست‌گذاری است. به این معنا که ما از نظر مالی دندانپزشکان را چه در شهرها و چه در مناطق محروم به‌گونه‌ای حمایت نمی‌کنیم که بتوانند خدمات مؤثری ارائه دهند.
در ضمن ما می‌توانیم این مشکل را با وضع سهمیه‌های درست حل کنیم و به جای وضع سهمیه رزمندگان و ایثارگران که به اعتقاد بنده فلسفه وجودی آن اکنون از بین رفته است، به دانشکده‌های مناطق محروم سهمیه بومی اختصاص دهیم که دانشجویان آن‌ها در محل زندگی خود درس بخوانند و خدمت کنند. چنانچه نمونه موفق این سیاست، در استان هرمزگان در حال اجرا است. مشکل ما در حال حاضر این است که سیاست‌گذاری‌ها اشتباه است و حتی قوانین استخدامی درستی برای دندانپزشکان نداریم که حقوق قابل قبولی داشته باشند. بنابراین بنده معتقدم سیاست‌گذاری‌های موجود سبب می‌شود نتوانیم از امکانات استفاده مؤثری بکنیم.
✅ متن کامل گفتگو https://goo.gl/X1UC3b
⭕️ @dandanechannel
📌چرا تشکلی که ۳۵سال پیش پیشنهاد نامگذاری تاریخ تصویب قانون #بهداشتکار دهان به نام #روز_دندانپزشکی را داد اینک با احیاء دوباره آن مخالف است؟
گفتگو با دکتر #محمدصادق_احمد_آخوندی، دبیر شورای مرکزی #جامعه_اسلامی_دندانپزشکان
سیامک شایان امین: سی و پنج سال پس از روزی که هیات دولت به پیشنهاد جامعه اسلامی دندانپزشکان ایران روز #۲۳فروردین ماه را تاریخ تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان در مجلس است، به نام روز دندانپزشکی نامگذاری کرد، دبیر شورای مرکزی جامعه اسلامی دندانپزشکان پای نامه‌ای به وزیر بهداشت را امضاء می‌کند که در آن با نقد سیاست تبدیل وضعیت نیروهای حدواسط بهداشتی به درمانی، با احیاء دوباره طرح بهداشتکار دهان و دندان به شدت مخالفت می‌کند.
به بهانه فرا رسیدن ۲۳ فروردین ماه و در حالی که نگرانی جامعه دندان پزشکی ایران نسبت به خطرات اشتغال نیروهای حد واسط درمانی بیش از پیش افزایش یافته است به گفتگو با دکتر محمد صادق احمد آخوندی پرداختیم تا از او درباره کارنامه حیات چهل ساله این تشکل سیاسی دندانپزشکی و دلیل پیشگام شدن جامعه اسلامی دندانپزشکی برای پیشنهاد تاریخ تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان در مجلس به عنوان روز دندانپزشکی بپرسیم.
♦️ یکی از سوابق تاریخی جامعه اسلامی دندانپزشکان، نقش آن در پیشنهاد نامگذاری ۲۳ فروردین، روز تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان به عنوان روز دندانپزشکی در دهه شصت بود. فلسفه پیشنهاد این روز به عنوان روز دندانپزشک به هیات دولت در آن زمان چه بود؟
انتخاب تاریخ تصویب قانون بهداشتکار دهان و دندان برای نامگذاری روز دندانپزشکی در شرایطی صورت گرفت که تعداد دندانپزشکان در کشور بسیار کم بود و توزیع جمعیتی آنان به نسبت جمعیت اصلا مناسب نبود. در بسیاری از شهرهای کشور دندانپزشکی وجود نداشت و حتی در شهرهای بزرگ نظیر تهران برخی از مردم ناچار بودند برای درمان‌های دندانپزشکی به افراد تجربی و دندان‌ساز مراجعه کنند، که صلاحیت انجام این کار‌ها را نداشتند. هدف از تصویب طرح تربیت بهداشتکار دهان و دندان این بود که ریشه رجوع مردم به افراد فاقد صلاحیت خشکانده شود.
در نتیجه در آن شرایط جامعه اسلامی دندانپزشکان به هیات دولت پیشنهاد داد روز تصویب قانون بهداشتکاران، روز دندانپزشکی نامگذاری شود. انتخاب این تاریخ برای روز دندانپزشکی، فرصتی برای فرهنگ‌سازی و مصداق مناسبی برای ترویج این تفکر بود که خدمات دندانپزشکی باید توسط دندانپزشک انجام شود.
در شرایط فعلی بنده مخالفتی با تغییر روز دندانپزشکی ندارم، اما ۲۳ فروردین به عنوان یک موفقیت تاریخی، یعنی بستن باب فعالیت گروه‌های تبصره پنج و دندانپزشکان تجربی، همچنان می‌تواند به عنوان روز دندانپزشکی باقی بماند.
♦️ آیا هنوز هم از تربیت بهداشتکاران دهان استقبال می‌کنید؟
بنده اجرای این طرح را در شرایط امروزی منفی می‌بینم و به‌شدت با احیاء طرح بهداشتکاران مخالف هستم. چراکه در حال حاضر ما تعداد زیادی دندانپزشک در کشور داریم که آینده کاری آنان مورد سؤال است و به اعتقاد بنده با توسعه و رشد سرطان‌گونه دانشکده‌های دندانپزشکی در دولت‌های نهم و دهم، قطعاً نیازی به احیاء طرح بهداشتکار نیست.
♦️ یکی از دلایلی که موافقان احیاء طرح بهداشتکار دهان عنوان می‌کنند، عدم برخورداری مردم در روستاها و مناطق دور افتاده از خدمات دندانپزشکی و خالی بودن کلینیک‌های مناطق محروم از دندانپزشک است. نسخه پیشنهادی شما برای حل این مشکل چیست؟
به اعتقاد بنده آمارهای درستی در این زمینه ارائه نمی‌شود. چراکه به شخصه از مناطق محروم بازدید کرده‌ام و معتقدم مشکل اصلی ما سیاست‌گذاری است. به این معنا که ما از نظر مالی دندانپزشکان را چه در شهرها و چه در مناطق محروم به‌گونه‌ای حمایت نمی‌کنیم که بتوانند خدمات مؤثری ارائه دهند.
در ضمن ما می‌توانیم این مشکل را با وضع سهمیه‌های درست حل کنیم و به جای وضع سهمیه رزمندگان و ایثارگران که به اعتقاد بنده فلسفه وجودی آن اکنون از بین رفته است، به دانشکده‌های مناطق محروم سهمیه بومی اختصاص دهیم که دانشجویان آن‌ها در محل زندگی خود درس بخوانند و خدمت کنند. چنانچه نمونه موفق این سیاست، در استان هرمزگان در حال اجرا است. مشکل ما در حال حاضر این است که سیاست‌گذاری‌ها اشتباه است و حتی قوانین استخدامی درستی برای دندانپزشکان نداریم که حقوق قابل قبولی داشته باشند. بنابراین بنده معتقدم سیاست‌گذاری‌های موجود سبب می‌شود نتوانیم از امکانات استفاده مؤثری بکنیم.
✅ متن کامل گفتگو https://goo.gl/X1UC3b
⭕️ @dandanechannel
دندانه
در مورد حضور دندانپزشکان در مناطق محروم آمار غلط می‌دهند!
پایگاه خبری الکترونیک دندانه