📄فرهنگ دوران کودکی، آنچه ما بزرگسالان تقریبا نابودش کردیم
⏱ زمان مطالعه: 25 دقيقه
چكيده: ما بزرگسالان در تئوریها و اعتقاداتمان در رابطه با نقش خود در بزرگ شدن کودکان اغراق میکنیم و این دید بالغ-محور را داریم که، ما هستیم که کودکان را بزرگ و اجتماعی کرده و به آنها آموزش میدهیم. مطمئنا ما در زندگی کودکان نقش مهمی داریم. کودکان به ما احتیاج دارند. غذا، لباس، سرپناه و آسایش آنها را فراهم میکنیم. اما آیا تاکنون دقت کردهاید که سلیقهی فرزند شما در لباس، موسیقی، شیوهی صحبت کردن، سرگرمیها و یا هر کار دیگری که انجام میدهد، چقدر به کودکان دیگری که میشناسد شبیه است تا به آنچه شما انجام میدهید یا دوست دارید؟ مطمئنا دقت کردهاید.
کودکان فرهنگ دوران کودکی مخصوص به خود را دارند، درسهای ارزشمند زیادی وجود دارد که کودکان میتوانند در تعامل با کودکان دیگر و به دور از بزرگسالان یاد بگیرند که نمیتوانند یا احتمال بسیار کمی دارد که آنها را در تعامل با بزرگسالان بیاموزند. کودکان بهطور بیولوژیکی طوری طراحی شدهاند که در زندگیشان به کودکان دیگر توجه میکنند تا با آنها هماهنگ شوند و بتوانند کارهایی را بکنند که آنها انجام میدهند و آنچه کودکان دیگر میدانند را یاد بگیرند. در سراسر تاریخ بشر این شیوهای است که کودکان پرورش یافته اند و امروزه همچنان به طور عمده به همین طریق پرورش می یابند، علیرغم تلاشهای گمراهکنندهی ما برای متوقف کردن این روند و واگذار کردن وظیفهی آموزش به بزرگسالان.
اگر به روش کنونی خود ادامه دهیم در نهایت میتوانیم موفق به نابود کردن فرهنگ دوران کودکی شویم. ما مانع آموزش کودکان به خود از همهی راههایی که همیشه داشتهاند خواهیم شد و بزرگ شدن نسلی از بزرگسالان را میبینیم که نمیدانند چگونه بزرگسال باشند چون هرگز شانس تمرین کردن آن را نداشتهاند.
دریافت فایل مقاله
👆#مقاله#ترجمه#چرا_مدرسه_طبیعت@DamounNatureSchool