🔘تخریب و نابودی برخی آثار تاریخی در شهرستان دامغان (قسمت اول) به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل اگر مراد نیابیم به قدر وسع بکوشیم یکی از روش های رونق اقتصادی منطقه ای و ملی در دنیای امروز توسعه صنعت توریسم می باشد. بسیاری از کشورهای جهان بخش مهمی از درآمدهای ملی خود را مرهون توسعه این بخش از اقتصاد هستند به گونه ای که گردشگری جز‌، صنایع پر درامد در اقتصاد دنیا پس از نفت، اتومبیل سازی، کامپیوتر و... محسوب می شود. جهانگردی به لحاظ سهم انکار ناپذیر آن در ایجاد اشتغال و تامین ارز و نیز مطلوبیت آن‌ از لحاظ عدم صرف و یا صدور منابع ملی توجه بسیاری را به خود جلب نموده است و در سطح منطقه ای نیز این پدیده می تواند تعادل نسبی بین مناطق را از جهت توزیع ثروت و درامدهای، به نفع مناطق محروم تر تسهیل نماید. شهرستان دامغان همانگونه غالب کارشناسان گردشگری اذعان دارند، دارای ثروتمندیهای بالقوه و بالفعل فراوان در امر گردشگری تاریخی و طبیعی می باشد که چنانچه در اختصاصات اعتبارات استانی و حتی شهری، توجه و عدالت بیشتری از طرف مسئولان گردشگری نسبت به آن لحاظ شود، این شهرستان می تواند در زمینه گردشگری نقش بسیار مهمی را در استان و کشور ایفا نماید. اما متاسفانه نه تنها آن گونه که شایسته است از این امکانات گردشگری به دلیل کم توجهی مسئولان بهره برداری لازم اتفاق نمی افتد، بله بواسطه عدم مدیریت و عدم مراقبت و نگهداری و نیز نبودن نظارت و کنترلی، بسیاری از آثار تاریخی و طبیعی، توسط عده ای سودجو وخودخواه و بی اعتنا به میراث فرهنگی و طبیعی گذشتگان ما، به سرعت در معرض تخریب و نابودی قرار گرفته اند و چنانچه مردم و مسئولان مربوطه، مساعدت های لازم را در جهت حفظ و نگهداری آثار تاریخی و طبیعی به عمل نیاورند و دست غارتگران را از این آثار کوتاه نکنند، در آینده ای نه چندان دور شاهد نابودی کامل میراث تاریخی و طبیعی گذشتگان خود در این شهرستان خواهیم بود. نگه به هر که در این بزم می کنم نمانده کسی پیاله رفت و قدح رفت و جام صهبا رفت اینجانب سالیان دراز است که بیشتر وقت خود را صرف عکاسی، بازدید و یادداشت بردای از مکان های طبیعی و تاریخی دامغان بویژه مکان های تاریخی در کوهستان ها و مناطق جنوبی شهرستان دامغان می نمایم و طی بازدیدهای شخصی بعمل آورده، متاسفانه بسیاری از آثار برجسته تاریخی شهرستان دامغان همانند قلعه های کوهستانی گردکوه، منصور کوه، مهرنگار، گیوتنگه، قلعه دختر، تپه حصار، کاروانسرای قوشه، چهار قلعه دولت آباد و... از گزند بیل و کلنگ و تیشه انسانهای سودجو و ناآگاه و بی خبر از میراث تاریخی این سرزمین کهن، مصون نمانده است و به سرعت در حال تخریب و نابودی می باشد. که نمونه اشکار این تخریب را می توان در قلعه کوهستانی مهرنگار بعنوان یکی از ارزشمندترین قلعه های کوهستانی البرز، آشکارا مشاهده کرد که بخشی زیادی از دیوار برج بزرگ نگهبانی در ضلع شرقی قلعه ، توسط گنج جویان با کلنگ و شاید پیکور تخریب شده است و در صورت عدم پیگیری شاید تمام برج را تخریب نمایند. 🖊مصطفی سعیدی 🔗این قصه پر غصه ادامه دارد