شاعری که در میان جنگ از افسردگی عبور و مهمترین آثار ادبی ایران را خلق کرد طرح: فاطمه رضایی از آسمان و زمین خون می‌بارید. مغولان با اسب‌هایشان می‌تاختند و مردم می‌گریختند. کتاب‌ها در آتش می‌سوختند. شاید هیچ زمانی این‌اندازه فاجعه‌بار در تاریخ ایران نبوده. شاعران مجبور به مهاجرت شده و مرکز و جنوب ایران می‌رفتند و در همین دوره است که شاعر پارسی‌گوی ایران به سفر می‌رود. دنیا می‌بیند و بزرگترین آثار ادبیات پارسی را خلق می‌کند.  با توجه به شواهدی که در کتاب بوستان وجود دارد، سعدی در بازگشت از سفرهایش تصمیم گرفت که «سخن‌های شیرین‌تر از قند به سوغات آوَرَد». محمدعلی همایون کاتوزیان، منتقد ادبی با توجه به شواهدی در گلستان معتقد است که سعدی پس از نگارش بوستان دچار نوعی افسردگی شد و با این فکر که عمر خود را به بطالت گذرانده و به ایام پیری رسیده ‌است، دست از کار کشید؛ اما دوست یا دوستانی او را به نوشتن کتاب جدیدی مصمم کردند.  سعدی نگارش کتاب گلستان را کمتر از یک سال بعد از تدوین بوستان شروع کرد و «هنوز از گلِ بوستان بَقیّتی موجود بود» که نگارش آن را به پایان رساند؛ کاری شبیه به معجزه است. @dadkinpublisher