تو کیستی که صدایت به آب میماند تبسّمات به گل آفتاب میماند تنات به پیرهن صورتی و دامن سرخ به تُنگ نیمهپری از شراب میماند به پشت چشم تو آن سایههای رنگارنگ به نقش قوسِ قَزَح در حباب میماند تو را شبی سر راهی دو لحظه دیدن و بعد به خانه یاد تو کردن به خواب میماند از آن تبسّم نوشات به سینه یادی ماند چو برگ گل که به لای کتاب میماند کسی که شعر تو را گفت نشئهی سخناش به مستی میِ بیرنگ ناب میماند.. _یداللهمفتونامینی
ما دلمان برای چوالش سابق تنگ گردیده. فلذا این را فوروارد کنید که بگوییم کدامین شاعر در جهان موازی، نیمهی گمشدهی شماست.
هشدار نخست: این کاربر سابقهی درخشانی در نیمهکاره رها کردن همهچیز دارد. ممکن است هیچگاه جوابی دریافت نکنید. لطفا با علم به این مورد فور کنید. 😂
هشدار بعدی: اگر قبلا شرکت کردهاید احتمالا همان پاسخ را دریافت خواهید داشت...
هشدار بعدیِ بعدی: ممکن است تکراری هم بشود. علی ای حال چند همسری هم مطرح است. 😔😂
هشدار بعدیتر: اگر مذکرید هم بهنظرم اگر شرکت نکنید سنگینتریم چون در کل تاریخ ادبیات این مملکت یه دونه پروین و جهانملکخاتون مونده برامون ته انبار، کِیس دیگری نداریم.