🔸پایان دوره وسط‌بازی در سایه قدرت گرفتن ترامپ 🔺گفت‌وگو با ابراهیم اصغرزاده ✅اینکه می‌گویید ما چگونه می‌توانیم جایگاه و منزلت خودمان را در منطقه و در سطح بین‌المللی ارتقا بدهیم به پرستیژ و تلقی و درکی برمی‌گرددکه کشورهای دیگر از ما دارند. بخشی به توانایی‌های مادی و قدرت اقتصادی، قدرت نظامی و مسائلی که در داخل ایران می‌گذرد مربوط است که این‌ها باید تفسیر مادی داشته باشد تا جایگاه ما را ارتقا بدهد، اما در مورد جایگاه معنوی که ما نام آن را منزلت یا پرستیژ سیاسی می‌گذاریم باید ببینیم تلقی دیگران از ما چیست و چه مؤلفه‌هایی باعث می‌شود این پرستیژ و موقعیت ارتقا یابد. شما می‌بینید الآن ژاپن و آلمان کشورهایی هستند که به لحاظ نظامی و قدرت تسلیحاتی امکان زیادی ندارند، ولی در سطح دنیا منزلت و اعتبار بالایی را دارند. حال آنکه کشورهایی مثل کره شمالی یا پاکستان که امکانات تسلیحاتی بالا و بمب اتمی دارند در سطح بین‌المللی منزلت و شأن یا پرستیژ بالایی ندارند. بخشی از این مسئله به مجموعه‌ای از عوامل تأثیرگذار برمی‌گردد. ✅انتخاب ترامپ در امریکا روی سیاست‌های خارجی و حتی سیاست داخلی ایران تأثیر عمیقی خواهد گذاشت. باید بگویم این انتخاب برای ما تقریباً مثل عملیات تروریستی یازده سپتامبر است که موقعیت خطیر و حساسی برای ما ایجاد کرد؛ به دلیل اینکه رفتار امریکا در مقابل ما تهاجمی‌تر و در مقابل کشورهای همسایه و رقبای ما رفتار ملاطفت‌آمیزتری خواهد داشت و این موقعیت می‌تواند برای ما تهدیداتی را در پی داشته باشد؛ البته حرف من به این مفهوم نیست که ما با وضعیت کاملاً انعطاف‌ناپذیری مواجه هستیم و عملاً در بن‌بست قرار گرفته‌ایم. نه، این پدیده هم چون هر پدیده دیگری است که در طول انقلاب بارها با آن مواجه شده‌ایم؛ از جمله اشغال سفارت امریکا، طولانی شدن جنگ ایران و عراق، مشکلات متعددی که با آمدن رؤسای‌جمهور امریکا در روابط ایران و امریکا پیش آمد، مثل تهدید بوش پسر که ایران را محور شرارت خواند یا موضع و ابراز تأسف خانم آلبرایت، وزیر خارجه کلینتون، در مورد دخالت امریکا در کودتای ۲۸ مرداد که فرصتی طلایی را برای ما فراهم کرد یا طرح گفت‌وگو با ایران که اوباما بیان کرد. ✅اگر بارها فرصت‌سوزی نمی‌کردیم و موقعیت ما ارتقا پیدا می‌کرد، الآن به‌عنوان یک قدرت می‌توانستیم در مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی تأثیرگذار باشیم. به هر حال همه این‌ها نیازمند شناخت درست و واقع‌بینانه از تحولات جهانی است. باید از آمدن ترامپ و تأثیری که این اتفاق روی مسائل منطقه و به‌خصوص مناسبات اعراب و اسرائیل و حتی روی رابطه روسیه و چین با ایران خواهد گذاشت، ارزیابی دقیقی داشته باشیم. اکنون ما و امریکا با آمدن ترامپ روشن‌تر از همیشه می‌توانیم بگوییم که در چه سمتی از امنیت ملی طرف مقابل قرار گرفته‌ایم؛ مثلاً می‌توان گفت ایران در استراتژی امنیت ملی امریکا نقش محوری و مرکزی مثل چین پیدا خواهد کرد و برعکس روسیه به‌رغم تجاوز به اوکراین چنین وضعیتی نخواهد داشت. به همین خاطر ایران درباره استراتژی امنیت ملی خود باید شفاف برخورد کند و تصمیم جدی‌تری بگیرد. بالاخره نمی‌شود وسط‌بازی کنیم، یا باید مسئله با امریکا را حل بکنیم و یا در برابر امریکا قرار بگیریم. پیش‌فرض من در این مسئله مثل اتفاقی است که در خود انقلاب رخ داد؛ ما در انقلاب به‌روشنی می‌توانستیم یا به جبهه مخالف امریکا بپیوندیم یا نپیوندیم. خود امریکا هم برای اینکه ما به جبهه رقیب یا اردوگاه شرق نپیوندیم حاضر بود از بعضی تحولات سیاسی در ایران چشم‌پوشی کند و رژیم شاه را هم از دست بدهد. اکنون دوره وسط‌بازی و اینکه بتوانیم مثل زمان اوباما یا بایدن، شرایط نه جنگ و نه صلح را با امریکا جلو ببریم دیگر برای ما امکان‌پذیر نیست و به‌صورت اجتناب‌ناپذیری تمام مقاصد، برنامه‌ها و شیوه عمل ما تحت تأثیر تحولاتی قرار می‌گیرد که پس از انتخاب ترامپ رخ می‌دهد. ✅دولت آقای پزشکیان باید هزینه ماجراجویی علیه ایران را بالا ببرد؛ یعنی پرستیژ ایران را در دفاع از صلح‌طلبی در نظام جهانی آن‌قدر تقویت کند که افکار عمومی دنیا هیچ‌گونه انعطافی در مورد حمله امریکا به ایران از خود نشان ندهند؛ البته آقای پزشکیان به لحاظ سیاست داخلی هم باید اقداماتی انجام دهد، مثلاً اگر چهره نهادهای انتخابی در ایران قدرتمند و انتخابات معنادار بشود، مثل همین اتفاقی که در انتخاب خود ایشان افتاد، اگر یک تصویر دموکراتیک و مردم‌گرایی از حکومت ایران به خارج صادر بشود و وجوه دموکراتیک نظام، رابطه منطقی بین مردم و دولت، شفاف شدن حکومت؛ یعنی حکمرانی منطقی و صحیح را به دنیا نشان بدهد، در افکار عمومی دنیا تأثیر مثبت می‌گذارد و ماجراجویی‌ها علیه ایران را پرهزینه می‌کند. منبع: چشم‌انداز ایران شماره ۱۴۸ برای مطالعه متن کامل مقاله به آدرس https://B2n.ir/25w3100 مراجعه کنید. @cheshmandaz_iran