احب الله من، احب الحسینا یا سیدنا الغریب؛ حسین داری روی سرم، سایه میخونم باز تو مشایه احب الله؛ من احب الحسینا عجب شوری؛ تو موکب هاست! هلا بیکم؛ روی لب هاست
ستون به ستون میروم؛ دلم غرقِ خون میروم به جوش و خروشم، علم روی دوشم من افتاده بودم؛ بی تو زار و حیران دستم را گرفتی؛ تا گفتم حسین جان تربت هو شفا حسین؛ ساکنِ کربلا حسین قدم به قدم اشک و آه؛ به هر موکبی ذکر شاه پریشان و گریان به یادِ اسیران با یادِ تنت، ای در صحرا فتاده می آیم به سویت، با پای پیاده