به خودت زُل بزن کمی ، به خودت به زن خسته ی کلافه شده به خودت زل بزن فقط ، بشمار چند موی سپید اضافه شده پوست بودی و هی ورم کردی زخم بودی و هی نمک خوردی آینه دارد از تو می پرسد آخرین بار کی کتک خوردی آخرین بار کی کتک خوردی ؟ وقت صبحانه بود یا که ناهار! جنس دوم شدی که گریه کنی همه ی عمر با سیمون دو بووآر باز بشکن …چقدر جا داری؟ چند تا امشب است سهمیه ات؟ چند تا دیس ؟ چند تا لیوان ؟ چند بشقاب از جهیزیه ات ؟ نامه بنویس و فکر کن که چرا با خودت فکر کن : به خاطر چی؟ نامه به کودکی که زاده نشد گریه کن زیر نامه با فالاچی گریه کن پشت پرده های ضخیم گریه کن با چراغ های نِئون گریه کن روی رخت های کثیف گریه کن پشت گوشی تلفن … تیغ بردار و حمله کن ، سمت ِ خاطراتی که قتل عام شدند گریه کن … تیغ با رگت قهر است گریه کن …قرص ها تمام شدند سوختی ، سوختی مچاله شدی وسط زندگیِ دود شده چند چین زیر پلکت افتاده چند جای تنت کبود شده؟  #حامد_ابراهیم_پور #کافه_تنهایی 🎴 @cafe_tanhaee