اصالت نه در پیشینه خانوادگی نهفته است، نه زندگی در سایه‌ی شکوه و جلال، و نه در دستیابی به مقام‌های والا یا درخشش در برترین برچسب‌های اجتماعی. اصیل بودن چیزی فراتر از اینهاست؛ اصالت یعنی خودِ واقعی‌ات را بی‌هیچ نقاب و تکلفی به نمایش گذاری، اگر با اعتماد به نفس اما بدون تکبر قدم برمیداری، طبیعت و حیوانات را دوست داری، به هیچکس اجازه‌ی کنترل خودت و هدف‌هایت را نمی‌دهی، مهربانی را هنوز گران می‌شماری و رفتارهایت ریشه در احترام دارند،جمعیت دوستانت را محدود به کسانی میکنی که موفقیتت را جشن می‌گیرند، و دست از کوشیدن برای کشف استعدادهایت برنمیداری اما بابتشان هم فخر نمیفروشی؛ تو بی‌شک یک اصیل هستی دوست من.