🟦#فردوسی فرزانه را ستایش می کنم زیرا او بود که زبان #پارسی را زنده کرد؛ خرد را گرانمایه ترین ارمغانی شمرد که به آدمی سپرده شده است؛ دانش را بُنمایه توانائی ها دانست؛ کار را همچون سرمایه جاودانی آشکارا نمود؛ دادگری و دادورزی از سوی فرادستان را ارج نهاد؛ دهش و بخشش به فرودستان را زیبنده برشمرد؛ بی آزاری را سرشت و مَنِشی مردمی وانمود و ..... همو بود که کوشید تا جایگاه راستین زنان را بر مردان آشکار سازد. آری، #فردوسی فرزانه را می ستایم زیرا زبان پارسی را پاره پاره بهم دوخت و سرود سرداد: "بسی رنج بردم بدین سال سی / عجم زنده کردم بدین پارسی". او با این کار کارستانش دگربار ایران و ایرانی را بر پا نهاد و پایدار ساخت
🟧پروفسور #ناصر_کنعانی؛ کارگروه دانش و پژوهش بنیادفردوسی توس و کانون شاهنامه فردوسی توس
🟨"زنان شاهنامه" نام گفتاری بود که پروفسور #ناصر_کنعانیهمراه با نمایش چندین نگاره و فرتور با بینندگان و شنوندگان همایش روز ۲۱ اکتبر در میان گذاشت. 🟨او نخست به کاوشگری درباره واژه "شاهنامه" پرداخت و سپس یادآور شد که همسر یگانه و فرزانه #فردوسیکسی بود که انگیزه سرودن #شاهنامهرا با بازگویی داستان "بیژن و منیژه" و بازخوانی آن با چنگ و آواز در جان و دل شوی خود برانگیخت و بدینسان او را جاودانه رادمرد ادب پارسی ساخت. 🟨#پروفسور_کنعانیآنگاه با نمایش چند تندیس و پیکره جایگاه ویژه و بلند زنان را در ایران باستان نشان داده و یادآور شد که #فردوسیبا آگاهی از فرازمندی و بلندپایگی زنان در ایرانزمین، داستان های بسیاری از بازیگری های شگفت و شورانگیز زنان در افسانه های باستانی و رویدادهای تاریخی ایران سروده است و آنگاه از میان ِآنها سرگذشت منیژه، رودابه، تهمینه و سوسن رامشگر را که نمادهای دلدادگی، پایداری، ازخودگذشتگی و افسونگری بوده و هستند باز گفت.
🟨"زنان شاهنامه" نام گفتاری بود که پروفسور #ناصر_کنعانی همراه با نمایش چندین نگاره و فرتور با بینندگان و شنوندگان همایش روز ۲۱ اکتبر در میان گذاشت. 🟨او نخست به کاوشگری درباره واژه "شاهنامه" پرداخت و سپس یادآور شد که همسر یگانه و فرزانه #فردوسی کسی بود که انگیزه سرودن #شاهنامه را با بازگویی داستان "بیژن و منیژه" و بازخوانی آن با چنگ و آواز در جان و دل شوی خود برانگیخت و بدینسان او را جاودانه رادمرد ادب پارسی ساخت. 🟨#پروفسور_کنعانی آنگاه با نمایش چند تندیس و پیکره جایگاه ویژه و بلند زنان را در ایران باستان نشان داده و یادآور شد که #فردوسی با آگاهی از فرازمندی و بلندپایگی زنان در ایرانزمین، داستان های بسیاری از بازیگری های شگفت و شورانگیز زنان در افسانه های باستانی و رویدادهای تاریخی ایران سروده است و آنگاه از میان ِآنها سرگذشت منیژه، رودابه، تهمینه و سوسن رامشگر را که نمادهای دلدادگی، پایداری، ازخودگذشتگی و افسونگری بوده و هستند باز گفت.
🟨این رزم نامه پهلـــوانان ایرانی که از برجسته ترین و چشمگیـرترین سروده های حمــــاسیِ جهـــان است، 42 سال پس از مـــرگ فـردوسی بر پایه بیت («به شهنامه فردوسی نغزگوی / که از پیش گویندگان برد گوی») از چکـــامه «گـرشاسب نامه» اسدی توسی (در گذشته به سال 465 هجری)، “شاهنامه” (”نامه بزرگ”) نام گرفت. این “نامه بزرگ” فــــردوسی است که نه تنهـا به ما ایرانیان، بلکه به جهان و جهانیان هویت ملی ایران و ایرانـی را شناسانده است. ارج آن گرامی باد.
🟧پروفسور #ناصر_کنعانی؛ کارگروه دانش و پژوهش بنیادفردوسی مشهد و کانون شاهنامه فردوسی توس