♦️"هیچ چشمی عاشقانه به زمین خیره نبود!"
☘️به بهانه ی روز جهانی محیط زیست
♦️با آموزه های فرهنگ باستانی
♦️ دکتر بتول فخراسلام
♦️ ستایش پدیده های طبیعت یکی از هدف های جشن های زرتشتیان است و برپایهی
اوستا مهمترین خویشکاری یا وظیفه ی هر فرد دیندار ، راستی و نیکوکاری و آبادانی جهان است. در
#اوستا آبادانی این جهان هدف رسالت زرتشت بزرگ دانسته شده است.حفظ
پاکیزگی و ستیز با آلودگیها هم شامل امور بیرونی از انسان و هم امور درونی و معنوی است.قوانین تطهیر در آیین زرتشت از ین باور سرچشمه می گیرد که گیتی پهنهی نبرد بی امان میان نیکی -جنبهی معنوی- و پاکیزگی - جنبه ی مادی- با بدی -جنبهی معنوی- و پلشتی -جنبهی مادی است.این باور نتیجهی پیوند میان دو جهان مادی و مینوی در آموزه های زرتشت است.
♦️ وظایف امشاسپندان یا فروزههای ایزدی خود نشانگر اهمیت جهان هستی و محیط زیست در جهان بینی زرتشت است.وظایف هر یک از آنها با حفظ محیط زیست گره خورده است.برای نمونه کشت زمین سبب خوشنودی امشاسپند " سپندارمذ" می گردد که محافظ و نگهبان زمین است .
♦️ سپندارمذ زن و زمین را در تحت سرپرستی خود دارد و ریختن زباله روی زمین یا پا برهنه گام برداشتن موجب نا خوشنودی او می گردد.زمین مادر گیتی و زندگیست و از شیون و ناله و غمگساری شدید برای مردگان ناشاد می شود.
♦️ همچنین کسی که درختان را قطع می کند، سبب ناراحتی امشاسپند " امرداد" می شود و هر کسی که آب دهان بر خاک و آب می افکند، گویی بر صورت سپندارمذ و آناهیتا آب می افکند.
♦️ در کل هر بی ادبی نسبت به آب و خاک و آتش و فلز توهین به امشاسپندان به شمار می رود.آب ها نباید هرگز آلوده شوند؛ جانوران نباید آزار بینند؛ امشاسپند " امرداد " و " بهمن " دوست ندارند که حیوانات جز برای نیاز تن کشته شوند و تا زمانی که جانور ماده پیر یا بیمار نشده نباید او را از میان برد.
♦️ در
#دینکرد آمده است:
" گیاه خورش باشید تا زندگی شما مردان دراز شود ....از تن گوسپندان پرهیزید..." کشتن بره و قطع نهال گناهی بزرگ در آیین زرتشت است.
♦️ جهان در نگاه روشن زرتشت روان و جانی دارد که خواستار شادی
و آسایش ست و این شادی با آبادسازی و زدوده شدن از آلایشها دست یافتنی است.
♦️ در
#گاتها سرود ۵۱ آمده :"آنانی که ای مزدا این زمین را خوار می دارند که برای تو و پیروان آیین بسی گرامی است، از گروه زیانکارانند."
♦️در
#یسنای ۶۸ هم آمده که " این آبها و زمینها و گیاهان را می ستاییم؛ این جایها و روستاها و چراگاهها و میهن و آبشخورگاهها را می ستاییم و دارندهی این روستاها و زمینها را می ستاییم آن اهورامزدا...".
♦️ در نگاه
#زرتشت انسان تافته ای جدا بافته از کل هستی نیست و شادی انسان همراه با شادمانی زندگی برای همه ی موجودات به دست می آید.بنا بر آموزه های زرتشت بخشی از پیشرفت و آبادانی
جهان از زمین آغاز می شود و منوط به شادمان ساختن زمین است.شادمانی یکی از آرمان های زندگی زرتشتیان ست و تنها به انسان اختصاص نمی یابد .
♦️ این اصل مهمی ست که اندوه، خواست
#اَنگره مینو و نیروی اهریمنی ست و شادی خواست اهورامزدا، آن خدای یکتا. زمین هم شادی و ناشادی دارد.همان گونه که کردار نیک و راستی سبب شادمانی انسان می شود بدکاری و دروغ نیز موجب ناشادی زمین می گردد.کارهایی نیک هم مانند آفت زدایی زمین های کشاورزی و کاشتن گیاه و میوه و غله و آسایش حیوانات در آشیانها و غذای خوب به آنان دادن و نیکی رسانی از طریق محصولات زمین به دیگران زمین را شاد می گرداند.
♦️ احترامی که
#زرتشت به پدیده های هستی و چهار عنصر قائل شده
موجب گشته گروهی دچار سو تفاهم اعتقادی درباره ی این آیین نیکو شوند و زرتشتیان یکتا پرست را آتش پرست پندارند که پنداری کاملا نادرست است.آتش نمود گرما و نور ست و شعله
هایش رو به آسمان و بالا ست. روشنی رمزی از خرد و آگاهی ست و در ایران باستان چه در آیین مهر و چه در آیین زرتشت فروغ و روشنی به گونه ای رمزآمیز مورد احترام بوده است.
♦️ در# وندیداد آمده که زرتشت بزرگ از اهورا مزدا خدای یگانه می پرسد: چه کسی زمین را بیشتر خوشحال می کند؟ اهورامزدا پاسخ می دهد:کسی که بیشترین کشت کند و بیشترین درخت
بکارد و علوفه سبز تولید کند و زمین را سیراب کند.
♦️ دیگر بار باید یاد آور شد که# امشاسپندان هر یک با یکی از مظاهر
طبیعت در ارتباطند و نگاهبان آن هستند:
بهمن : گوسپند - اردیبهشت: آتش - شهریور: فلز - سپندارمذ: زمین -
خرداد: آب -امرداد: گیاه
♦️ نیکوست اگر در خاکِ دل های هم نیز، گُل شویم و فضای زیستِ سبزِ دیگری نیز برای یکدیگر بسازیم.