🔷در تاریخنگاریای که نظامی عروضی سمرقندی انجام داده است به این موضوع اشاره شده است که: «ابوالقاسم فردوسی از دهقانان توس بود و از دیهی که آن دیه را پاژ خوانند و از ناحیت تابران (توس) است؛ آن ده، بزرگ است و از وی هزار مرد بیرون آید. فردوسی در آن دیه شوکتی تمام داشت.» این نکته خود گویای آن است که پاژ در زمره روستاهای سرزمین تاریخی توس بود؛ توسی که روزگارانی سرزمین تاریخ و فرهنگ و ادب و دانش بودده است.
دکتر توسی وند، طرح احیای پاژ را در سال ۸۴ به مسؤولان کشور و خراسان رضوی ارایه نمود و اهالی پاژ نیز با واگذاری زمینهایشان موافقت کردند. این طرح در همان زمان، به تصویب مقام معظم رهبری و رئیس جمهور هم رسید، اما هیچگاه اجرایی نشد. دکتر توسی وند بارها تاکید کرده بود که حاضراست تمام هزینهها را خودش پرداخت کند؛ همچنین متخصصان و دانشمندانی را از خارج از کشور برای کمک¬ های علمی و مالی با خود همراه خواهد کرد، از جمله در طرح ساختمان فرهنگسرا و بنای اصلی موزه و کتابخانه، «پروفسور ماریا گرادسیا ساندری»، رئیس بخش معماریهای باستانی دانشگاه میلان آماده همکاری است. کلینیک تخصصی روستای پاژ هم به هزینه خود وی و «سازمان پزشکان خیر آلمان» تجهیز خواهد شد. اما برای اجرایی شدن این طرح، حمایت نهادهای دیگری مانند وزارت ارشاد، میراث فرهنگی، استانداری و... لازم بود و به دلیل همکاری نکردن مسؤولان، با وجود پیگیریهای بسیار بنیاد فردوسی، این طرح پس از گذشت ۹ سال هنوز به نتیجه نرسیده است.
🔷دکتر توسی وند پیوسته تاکید میکرد که پایگاه فردوسی سزاوار تاسیس شهرکی فرهنگی است؛ آن گونه که در خور مردی باشد که بزرگترین حق را بر گردن زبان فارسی و فرهنگ ما دارد. فردوسی تنها یک گوینده بزرگ نیست، بلکه تکوین شخصیت ایران مدیون اوست و یکی از اخلاقیترین کتابهای جهان را سروده است. وقتی آمریکاییها از موش و گربه خود والت دیزنی را میسازند، چرا ما که شاهکار ارزشمندی چون شاهنامه داریم، از ظرفیت بزرگ فرهنگی خود استفاده نکنیم!؟
🔷شهرک فرهنگی- گردشگری #پاژ بزرگترین رویای مرحوم #دکتر_توسی_وند، احیای پاژ، زادگاه #فردوسیو تبدیل آن به شهرکی با امکانات مناسب برای جذب گردشگر بود که شامل موزه تاریخ کهن اسلامی ایرانی، فرهنگسراهای تخصصی، کتابخانههای تخصصی، تالار سخنرانی، دانشگاه فرهنگ و تمدن اسلامی ایرانی، شهرک #شاهنامه، دهکده نمونه #پاژ، کلینیک تخصصی، مجتمع آکادمیک فرهنگی- ورزشی و ایجاد کارگاههای فرهنگی و هنری در زادگاه #فردوسیمی شد.
🔷در گذشته پیرامون این قلعه خندقی حفر شده بود که برای پیشگیری از هجوم دشمنان آن را از آب، پر می¬ کردند. در فاصله تقریبی پانصد متر از پشته اولیه، بلندی دیگری نمایان است كه در نزد اهالی روستا به «قلعه كهنه #پاژ» معروف است. خرده سفالهای رنگارنگ و لعابداری که در گوشه و کنار این بلندی به چشم میخورد، نشان دهنده رونق و شکوه این روستا در قرنهای اولیه پس از اسلام تا قرن نهم و دهم هجری است. در سمت شرق قلعه نیز خانهای کوچک با تزئینات گچی ساده خودنمایی میکند که مردم روستا آن را با نام خانه فردوسی میشناسند. اما کارشناسان میراث فرهنگی خراسان رضوی معتقدند این خانه که در سال 79 در فهرست آثار ملی به نام به ثبت رسیده، مربوط به دوران #پهلوی است.