خارهایش بر تنم ماند و برایم گل نشد بلبل اش بودم ولی او عاشق بلبل نشد من برایش پُل شدم او تا آخرش از پل گذشت پُل شکست و بی وفا جویای حالِ پُل نشد آه « مولانای‌ جان » ای کاش بودی این زمان تا ببینی از محبت ، هیچ خاری گُل نشد