https://www.insurancefrequency.com/?p=20648 به گزارش فرکانس بیمه، احمد وفائی، کارشناس صنعت بیمه در اظهاراتی در «اتاق صنعت بیمه» درباره چالش‌های بیمه‌های زندگی در ایران بیان کرد: این مسئله که سود مشارکت یک شرکت بیمه در ۵ سال گذشته کمتر از تمام بازارهای سرمایه گذاری به جز بانک بوده، تفاسیر مختلفی دارد: ۱- بانک به دلیل این که ارزش افزوده ندارد و سود مرکب نمی‌دهد از بیمه ضعیف‌تر است. اگر سودی که بانک پرداخت می‌‌کند به پول اصلی اضافه می‌شد و به آن سود نیز تعلق می‌گرفت، بانک هم از وضعیت کنونی بیمه جلو می‌رفت. روندی است که حساب گنجینه سپهر بانک صادرات در مدت زمان محدودی انجام می‌داد و به دلایلی منتفی شد. ۲- این که یک شرکت بیمه در بین تمام بازارها این جایگاه را در اختیار دارد، به این معنی نیست که همه شرکت‌ها نیز همین وضعیت را داشته باشند و عملکرد هر شرکت باید به صورت مجزا بررسی شود. ۳- نفس عمل بیمه‌های زندگی، ارائه پوشش‌های بیمه‌ای متناسب با نیازهای روز جامعه است و نامگذاری “اندوخته‌دار”، “سرمایه‌گذاری”، “آتیه” و امثالهم به دلیل جذابیت این کلمات و شاید باور اشتباه دست‌اندرکاران صنعت بیمه از وضعیت اقتصاد و تورم پیش روی قشر متوسط جامعه انجام شده است. همان‌گونه که رویاسازی بازاریابان و بازی با احساسات والدین برای جذب پرتفو بیشتر با استفاده از عبارات “با بیمه عمر و تامین آتیه، آینده فرزندت را بساز” و یا “رویاهاش را به واقعیت تبدیل کن” و تنظیم بیمه‌نامه‌های کم پوشش با نگاه سودآوری که عمدتا به ناکارآمدی و یا بازخرید منجر شدند، بزرگ‌ترین صدمه را به صنعت بیمه‌های زندگی کشور وارد کرده است. ۴- عدم اظهار سود واقعی برخی از شرکت‌های بیمه مانند اظهار سود کم‌تر جهت منافع بیشتر سهامداران و یا در جهت عکس، اظهار سود بیشتر جهت جذب دریافت سهم بزرگ‌تر از بازار صنعت بیمه در سال بعد نه تنها مغایر قوانین بیمه مرکزی است، بلکه سبب بی‌اعتمادی و مخالفت اقشار مختلف جامعه از دریافت بیمه‌‌نامه زندگی مناسب شده. به احتمال بسیار قوی اگر ضعیف‌ترین مشاوران اقتصادی با آورده مردم در بیمه‌های زندگی، سبد سرمایه‌گذاری در بازارهای مختلف تشکیل می‌دادند، سود ۵ سال گذشته اغلب شرکت‌ها در بدبینانه‌ترین حالت در میانه نمودار قرار می‌گرفت که با سهم ۸۵ درصدی بیمه‌گزاران از سود مشارکت، مردم رغبت بیشتری در تهیه بیمه‌های زندگی داشتند. در نهایت یادآوری این نکته ضروری است که اگر به عملکرد اصلی بیمه‌های زندگی که ارائه پوشش‌های بیمه‌ای طولانی مدت و دستگیری در روزهای سخت زندگی است، توجه کنیم و از آنها توقع تحقق رویاها و ساخت آینده روشن بدون تلاش فردی نداشته باشیم، داشتن بدترین و بی کیفیت‌ترین بیمه زندگی از نداشتن آن بهتر است. مخصوصا اگر با مشاوره درست بیمه‌نامه متناسب با وضع درآمد و نیازهای خود تهیه نمایند.