ما ملت
کبیریم را اذهان ناورزیده به معنای این میگیرند که دیگران صغیر هستند و فقط
ما بزرگ هستیم.
نخیر! در برابر تهاجمی به درازای تاریخ که تلاش کردند از «عجم»، موالی بسازند و از خودشان ارباب، در فرهنگی که از کودکی به فرزندان آموزش میدهند که تو از لجن هستی و هیچ و در دوزخ، جهنمیان به فارسی سخن میگویند و …
و آنجا که ملتی میرود که اعتماد به نفس و امیدش
را مقابل اشغالگران از دست بدهد، تاکید و تکیه بر بزرگ بودن گذشته یک
ملت و اینکه آنقدر بالغ است که بتواند راهی به رهایی بیابد، به هیچ وجه معنایش نفی دیگری و صغیر دانستن دیگران نیست بلکه راهی است برای بیرون آمدن ملتی بزرگ از صغارت تحمیلی.
کبیر بودن
ما نفی صغارت خودمان است نه صغیر دانستن دیگران.
اینکه تاکید بر بزرگبودن عدهای
را به جنون میکشاند از این روست که «روشنفکر» خودباخته مقابل ایدئولوژیهای ناکجاآبادی خودش
را باخته است و این خودباختگی هم از راه تحقیر خود خودنمایی میکند.
این بزرگدانستن خود، آن ناسیونالیسم قرن نوزدهمی نیست. تاریخ
را مانند نقل قولها طوطیوار نباید تکرار کرد. این «ملیگرایی» نه آن ناسیونالیسم مورد نظر است.
ایراندوستی راهش از مهرورزی با دشمنان
ایران و ایرانی نمیگذرد.
#مهسا_امينی
#ما_ملت_کبیریم_ایران_را_پس_ميگيريم✅@behzadmehrani77