یکی از بزرگترین حامیان انقلاب ۵۷ که موجب پیروزی این نکبت شد، «آرمان فلسطین» بود؛ هم پول داشت، هم اسلحه و بهترین پادگان‌ها و مکان‌های آموزش نظامی و هم حمایت جهانی رسانه‌ها و نهادهای حقوق بشری و …
مخالفان شاه به کشورهایی که این تروریست‌ها نفوذ داشتند می‌رفتند، آموزش می‌دیدند، و با چمدان‌های اسلحه و نارنجک و … وارد ایران می‌شدند و جنایت می‌آفریدند.
برای همین است که اولین مهمان خارجی نکبت۵۷ پس از پیروزی و تاسیس جمهوری اسلامی، یاسر عرفات است.
«آرمان فلسطین»، «ناموس» یک پنجاه‌و‌هفتی است. وقتی به این آرمان انسان‌کش خدشه وارد شود (مثل کشته‌شدن
#اسماعيل_هنية ) دیگر نمی‌تواند ساکت بنشیند. خونش به جوش می‌آید و رگ گردنش برآماسیده می‌شود و آشکار می‌کند آنچه پیش از این به ابهام و ایهام در دفاع از «آرمان فلسطین» بر زبان رانده بود.
در کنار «توحید سیاسی»(به عنوان مبنای ایدئولوژیک و نقطه اشتراک ارتجاع سرخ و سیاه، اسلام‌گراها، کمونیست‌ها)،
«آرمان فلسطین» یکی از خط قرمزهای پنجاه‌و‌هفتی است.
صدای جیغ‌های‌شان پس از کشته‌شدن یکی از تروریست‌های آرمان فلسطین را می‌شنوید؟
✅@behzadmehrani77
