💥 اقتصاد و سیاست دو ضلع دیگرند که نوع به هم رسیدن آنها، به فرهنگ و هنجارهای اجتماعی شکل میدهد.
✅ بگذارید یک قطعه دیگر از پازل به هم ریخته را سر جای خود بگذاریم. آقای عباس
#عبدی در آخرین شماره نشریه
#کارگزارانی صدا روایت جالبی درباره یک دگردیسی منفی دارد. «باید قبول کرد بخشی از
#اصلاحطلبان در عمل، توجه گذشته به طبقات ضعیف را فراموش کردند یا کنار گذاشتند... زندگی شخصی آنان با گذشته فاصله گرفته و بسیاری از مدیران آنها در مقایسه با گذشته زندگی متفاوتی را تجربه میکردند. یک بار به یکی از دوستان گفتم اگر آدرس محل سکونت کسانی را که در جریان
#رویدادهای پس از خرداد 1388 به زندان رفتهاند بنویسی، معلوم میشود بخش قابل توجهی از آنان در مناطق
#شمالی_شهر هستند. شاید بتوان درباره علل سکونت قدری اغماض کرد ولی زندگی آنان نیز چون گذشته نبود و نیست».
👈 طاعون زندگی
#اشرافی کارگزارانی به تدریج به بخشی از جریان
#چپ - و برخی راستها که بعدها مدعی
#اعتدال شدند- سرایت کرد.
🔻 ائتلافهایی نظیر جبهه اصلاحات تشکیل شد و توسعه پیدا کرد که به تعبیر 25 خرداد 81 محسن
#آرمین «از نیروهای بیاعتقاد به عدالت و راست مدرن و
#تکنوکرات تا نیروهای چپ معتقد به عدالت ]![ در این جبهه حضور دارند»، نوعی شرکت سهامی قدرت و ثروت که قرار بود برای تداوم «
#اشرافیت_سیاسی » تدارک کند. در مقابل، فرهنگ اسلامی و عدالتخواه جامعه معارض این پیوندهای آلوده بود و باید مضمحل یا رقیق میشد.
🔻🔻🔻🔻🔻تالار بصیرت سیاسی- مذهبی
https://telegram.me/joinchat/BMtqEjubz-Enh8LA6lNZtQ