.
📝دربارهی نشست «تئاتر برای کودک؛ تئاتر برای زندگی»
هنر چگونه میتواند از درد و رنجهای مشترک ما بکاهد و جهان ما را به جای بهتری برای زندگی کردن تبدیل کند؟
از طریق هنر چگونه میتوان در سطح ملی اجتماعسازی کرد و «شبکه همبستگی اجتماعات» محلی پدید آورد؟
چه نوع هنری میتواند مسئولان و شهروندان را پیوسته در تعامل مثبت و سازنده با یکدیگر قرار دهد؟ چگونه میتوان الگوهای ارتباطی فاسد و مستبدانه را با هنر دگرگون
ساخت؟
«هنرهای جامعهبنیان» عنوان مجموعه کتابهایی است از فرهنگ نشرنو که مبتنی بر الگوی یادگیری در عمل هستند و ریشه در اسلوبهای آموزشی عملگرایانه انتقادی، گفتگویی و صلحآمیز دارند.
این هنرها با برداشتن مرز میان هنر و زندگی در جهان پر مسأله امروز، به هنر در همه ابعاد آن جنبه کاربردی میدهند؛ تجربه زیباییشناختی را به امکانی برای مسألهیابی، مسألهپردازی و مسألهگشایی بدل میکنند و به شهروندان و مسئولان تمرین میدهند برای کاستن درد و رنجهای مشترک بر خرد جمعی اتکا کنند.
هدف «هنرهای جامعهبنیان» رهاسازی انسانها از مناسبات کنترلگرانه و تمرین دادن آنها برای روابط تسهیلگرانهی خلاق و تعاملی است. این هنرها با تکیه بر خصلت میانرشتگی خود، شاخه های مختلف هنری را با حوزههایی چون مطالعات صلح، جامعهشناسی، روانشناسی، علوم سیاسی، مددکاری، عدالت کیفری، آموزشگری، علوم ارتباطات، مدیریت
بهداشت و درمان محیط زیست و حاکمیت محلی پیوند میدهند.
هنرهای جامعهبنیان چند ویژگی عمده دارند:
در قالب پروژههای کوتاه، میان و بلندمدت، تعریف و با مشارکت اجتماعات مردمی انجام می شوند؛ فرایند محور هستند؛ تسهیلگری میشوند؛ به جای تماشاگر مشارکتکننده دارند؛ در دسترس و تملک همه شهروندان هستند؛ و از همه مهمتر انحصاری، رقابتی و تجاری گیشهای نیستند، بلکه عامالمنفعه اند و با حمایتهای تحولخواهانه به اجرا در میآیند.
#مطالعات_اجرا #باشگاه_اندیشه
@ejraaschool
@bashgahandishe