ٌ
بسم الله
🔵فإِنَّكَ لَا تُعْذَرُ بِتَضْيِيعِكَ التَّافِهَ لِإِحْكَامِكَ الْكَثِيرَ الْمُهِم
✍️ترجمه دشتی: هرگز انجام كارهاى فراوان و مهم، عذرى براى ترك مسئوليّتهاى كوچكتر نخواهد بود.
#نامه_53🔸مفردات:
1. التافه: اسم فاعل از «تفه» به معنای کوچک و ناچیز
2.
إحکام: مصدر باب افعال به معنای کاری را متقن و درست و کما هو حقه انجام دادن.( أَحْكَمَ الأَمر: أَتقنه)
🔹نکته:
از اینکه
کلمه «تافه» مفعول برای
کلمه «تضییع» شده است، معلوم میشود که منظور از «تافه» در اینجا «الحق التافه» است؛ یعنی تضییع کردن حقوق بسیار ناچیز.
🔻معنا:
حکمرانان و مدیران معمولا گمان میکنند برای اینکه به کارهای مهمشان، درست رسیدگی کنند و آن را با اتقان بیشتری انجام بدهند، نباید نگران تضییع شدن برخی حقهای کوچک باشند!
امام علیه السلام به
#مالک_اشتر فرموده اند به بهانه اینکه میخواهی کارهای مهم و فراوانی را با اتقان انجام بدهی، نباید حقوق ریز و ناچیز مردم را تضییع بکنی که اگر چنین کنی معذور نخواهی بود.
پ ن:
کلمه «
إحکام» در اینجا معنای دقیقی دارد (کار را با اتقان انجام دادن). کاربرد
#کلمه_إحکام در اینجا نشان میدهد که بهانه مدیران در بیتوجهی و
#تضییع_حقوق ناچیز این است که میخواهیم کارهای مهم و بزرگ را با اتقان و دقت و انرژی بیشتری انجام دهیم.
بسیاری از مترجمان به این بُعد از معنای
کلمه «
إحکام» (اتقان العمل) توجه نکرده اند. برای همین در ترجمه هایشان نتوانستهاند نشان دهند که بهانه حاکمان و مدیران در تضییع
#حق ناچیز مردم چه بوده است؟
#با_معارف_نهج، شماره 131
https://telegram.me/banahjolbalaghe