بچه‌های قلم | BachehayeGHalam

📝 افغانستانی‌ها سوختند و ساختند و زخم زبان شنیدند اما حالا...

🔸امروز کوچه‌ پس ‌کوچه‌های باریک و تنگ گلشهر، طلاب، جاده سیمان و... در « #مشهد » و کوچه پس‌کوچه‌های تاریک شهرک قائم و نیروگاه و منطقه شاه‌ابراهیم و...در « #قم » و ... گواهی خواهند داند که روزی روزگاری، آدم‌هایی از «خراسان» و از «قم» بزرگترین شهرهای مهاجرپذیر ایران به پا خاستند و از کیلومترها دورتر از «شام»، رنج جنگ به تن خریدند و پا به این سرزمین بلای آخرالزمانی گذاشتند.
آدم‌هایی که زندگی‌شان را، زندگی کوچک و جمع‌ و جورشان را رها کردند، دختران و پسران خردسال، چشم‌ بادامی زیبایشان را برای آخرین بار در آغوش گرفتند و روانه این سرزمین شدند تا قرن‌ها بعد از ماجرای خونبار عاشورای سال 61، این بار دیگر پرچم سبز اهل بیت(ع) به روی زمین نیفتد و دخترکی دوباره مضطرب نشود و خاطره تلخ «شام» دوباره تکرار نشود.

از «خراسان» و «قم» تا «شام» راهی نیست. همان‌طور که از « #افغانستان » تا «ایران» راه نبود و «آرمان»، جغرافیای مرزهای افغانستانی‌هاست.

🔸نمی‌دانم درست می‌گویند یا نه اما این را می‌دانم که پیشانی‌نوشت افغانستانی‌ها، سالهاست با زخم‌زبان و طعنه هم گره خورده است. جنگ و کشتار و خشم طبیعت و دنیا روزگاری مهاجرشان کرد و خیلی‌هایشان را روانه ایران کرد.
سوختند و ساختند و زخم زبان شنیدند و طعنه بارشان شد و پنهان شدند و غم‌بار گشتند و ... منتظر ماندند تا وقتش فرا برسد.
انتظاری تلخ و طولانی و پر رنج، و سرانجام موعدش فرا رسید...

حالا دیگر افغانستانی‌ها را با چیزی دیگری هم در دنیا می‌شناسند.
هرجا اسلام و انسانیت تهدید شود، اولین‌هایی که صف می‌کشند افغانستانی‌ها هستند و چه سرنوشت عجیبی...

🔸نمی دانم شما با حسین ع چه عهدی بستین که محرم ناموس علی ع شدین و ما نامحرم . . .

لشکر #فاطمیون

🌹 مدافعان حرم 🌹
@lranlran