#اميرحسين_اعتمادي سه اصل روشن داریم: تمامیت ارضی ایران، دموکراسی سکولار، و رای مردم تعیینکننده شکل حکومت
این سه اصل باید چتری باشد برای همه کسانی که به آن باور دارند اما از خاستگاههای مختلف با جمهوری اسلامی مبارزه میکنند. یکی مهمترین دلیل مبارزهاش، اقتصاد و معیشت است؛ یکی دغدغه اصلیش آب و محیط زیست است، یکی از خاستگاه حقوق بشری و آزادیهای سیاسی مبارزه میکند؛ یکی برای رسیدن به آزادیهای اجتماعی؛ و یکی هم بر اساس باورهای دینی و مذهبیش.
ضمن ایستادن بر آن سه اصل اساسی، چتر مبارزه برای سرنگون کردن جمهوری اسلامی را باید روزبهروز فراگیرتر کرد.
📚بخش سه از پژوهش درباره ی نسلهای ایرانی و نیازهای آنها.
بیش از یک سوم از نسل زد ایرانی علاقمند به کارآفرینی بجای کارمند بودن است. اما بسترهای کارآفرینی چه از نظر ساختار فاسد اقتصادی و چه قوانین و توزیع ناعادلانه فرصتها به دلیل رانت حکومتی موجود نیست. بخشی از این جوانان با علاقه و البته با سختی اقدام به راهاندازی کسب و کاری کوچک کرده اما در بستر بیثبات اقتصادی به سرعت ورشکسته شده و سرخوردگی ناشی این شکست را تا مدت ها متحمل میشوند. از سوی دیگر جمهوری اسلامی نه در آموزش و تربیت نیروی کار و نه در تربیت و راهگشایی برای کارآفرینان و مدیران اقدام موثری انجام نداده بلکه نگاه ایدئولوژیک و قوانین ناکارآمد و دست و پا گیر و همچنین ایجاد ساختار رانتی و فاسد، مسیر کارآفرینان و مدیران خلاق و مستقل را مسدود کرده است.
گزارش ویژه | نشست امنیتی رژیم در هراس از موج آتی انقلاب ملی
در حالیکه شماری از مقامهای امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی در ماههای اخیر، ضمن اعتراف به کاهش شدید پایگاه مردمی نظام جمهوری اسلامی، در مورد تکرار خیزش سراسری در ماههای آتی و گستردهتر شدن آن هشدار دادهاند، رسانههای داخل ایران از برگزاری نشست مشترک مقامهای ارشد اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی در مشهد، با هدف تدوین «استراتژی واحد» در مقابل اعتراضات آتی خبر دادهاند.
📚بخش دو از پژوهش درباره ی نسلهای ایرانی و نیازهای آنها. این گزارش تحقیقی توسط روشنک آسترکی کارشناس اقتصادی و همکار کیهان لندن برای اندیشکده «پروژه ققنوس ایران» تهیه شده که در چند بخش در اختیار علاقمندان قرار میگیرد
روشنك آستركي
نسلی زِد در ایران با رانت و فساد ساختاری، اقتصادی همواره توأم با رکود تورمی، روابط بینالملی ناپایدار ایران با دیگر کشورها و اثرات سوء آن بر زندگی شهروندان، فاصله عمیق میان دولت و ملت و پتانسیل اعتراضی- انقلابی در جامعه، دگردیسی اجتماعی ایرانیان درون کشور به دلیل تناقضات فرهنگی با فشارهای ایدوئولوژیک حکومت روبرو بوده است. نسل زِد در ایران اما چندان اسیر سیاستگذاری جریانات حکومتی نبوده است؛ اصلاحطلبان اگر توانستند بر دو نسل پپیشتر از اواسط دهه هفتاد تا پایان دهه ۸۰ اثرگذار باشند و دستکم برای دورههایی نسلهای پیشتر از نسل زد را با خود همراه کنند اما در تشکیل پایگاه اجتماعی متشکل از نسل زد ناکام ماندند.
#اميرحسين_اعتمادي در جریان نگارش منشور، یکی از مواردی که در پیشنویس وجود داشت و به خواست عبدالله مهتدی و پشتیبانی حامیانش از متن حذف شد، این بود که علاوه بر انحلال سپاه و ادغام آن در ارتش، همه گروههای مسلح غیردولتی هم باید سلاحهای خود را به ارتش و پلیس واگذار کنند.
ثبات ایران در فردای سقوط جمهوری اسلامی، بخش مهمی از تصویری است که اپوزیسیون دموکراسیخواه و ملی ایران باید به مردم ایران بدهد. چنین تصویری در تضاد با همکاری و همنشینی با گروههای مسلحی است که بارها نشان دادهاند که به خودشان هم رحم نمیکنند.
آنچه امروز بین دو شاخه کومله رخ داد، نشان میدهد که چرا خواست خلع سلاح گروههای شبهنظامی مستقر در کردستان عراق باید به خواست محوری اپوزیسیون دموکراسیخواه و ملی ایران تبدیل شود. خلع سلاح این گروهها از یکسو، بهانه را از جمهوری اسلامی برای سرکوب هممیهنان کرد میگیرد، و از سوی دیگر به بخشهای مردد جامعه ایران اطمینان خاطر میدهد که پس از سقوط جمهوری اسلامی، کشور و زندگی و امنیتشان تحت تاثیر بیثباتی قرار نخواهد گرفت.
نگاه سادهدلانه و سادهاندیشانه از «انقلاب» را باید کنار نهاد #بهزاد_مهراني
انقلابها پدیدههای بسیار نادری در جهان بوده و هستند و اینگونه نیست که با تعداد کثیری از انقلابهای موفق در جهان مواجه باشیم. جامعه ایران پس از دیماه ۹۶ و بعد آبان ۹۸ به مرور دریافت که به سوی براندازی رژیم گام برداشته است و میتوان این را طلیعهای از انقلاب دانست. برخی تلاش کردند که برای روز پیروزی پیشبینیهایی داشته باشند و برای آن تاریخی پیدا کنند.
حال مدتی است که ظاهرا جامعه از آن حالت «انقلابی» مورد نظر این افراد و گروهها خارج شده است و عدهای که گمان داشتند این انقلاب تا پیروزی چند ماه فاصله دارد، به دنبال دلایل و علل «شکست» این انقلاب افتادهاند و دم دستیترین و بیزیانترین موجودی که میشود او را مقصر این شکست دانست موجودی به نام «اپوزیسیون» است.
مشکل این دیدگاه این است که فرض را اشتباه گرفته و شناختش از انقلاب و شرایط و دلایل پیروزی و شکست آن دچار کژیهای فراوان است.
انقلاب و به پیروزی رساندن آن امر سادهای نیست و به آسانی به دست نمیآید و اینکه انقلاب تا زمان به ثمرنشستناش فراز و فرود بسیار دارد.
از طرفی این بحثها و جدالهایی که میبینیم بخشی از فرآیند همین انقلاب است و انقلاب اساسا از همین مسیر راه خود تا پیروزی را مییابد.
این اختلافها و بحثها عامل «سکوت» این روزهای جامعه ایران نیست بلکه آن سکوت، موجب شده که افراد و گروها فرصتی بیابند تا به زعم خود به دلایل پیروزیها و شکستهای خود بپردازند و در این مسیر این اختلافها ضروری است.
آن همبستگیهای بیمبنا و روی کاغذ کار نادرستی بود و نه این اختلافهای بیرونزده امروز. این اختلافها و این بحثها جامعه ایران را هشیارتر میکند و در بیرون و داخل بین گروههای ملی که دل در گرو ایرانی آزاد و توسعهیافته دارند، نزدیکی ایجاد میکند. ما در میانه انقلاب هستیم.
مصاحبه آریا فرپوری با دکتر علیرضا ثمری با موضوع هاي: 🟠 صفر تا صد مشروطه پادشاهی پارلمانی در ایران و جهان، 🟡 پادشاهی مشروطه در ایران از انقلاب مشروطه تا ٥٧ و نیز دلایل مخالفت با جمهوري
فصلنامه فريدون میزگردی با عنوان «انقلاب ملی ایران از کجا میآید؟» با حضور محسن بنایی، حجت کلاشی، الهه بقراط و امیرحسین اعتمادی در نشریه «فریدون» برگزار شد.
سپیدارها یک به یک چوبه دار شد در خیابان جنون را، خطر را و خون را،پس از این از آبان بپرسید هم آغوشی خاک و خونِ وطن،این لترمه چه طعمیست؟ نه از شرق و نه از غرب، از اژدهای خراسان بپرسید