.
نقش شاه در رأس نظام
#پادشاهی_مشروطه در ایجاد همگرایی در جامعه، و در مقابل، نقش یک نماینده حزبی در جایگاه رئیس جمهور در رأس نظام جمهوری در ایجاد واگرایی را میتوان از قیاس سخنان
#رضاشاه_دوم با سخنان
#ترامپ در نشست دیروز واشنگتن درک کرد:
۱) رضاشاه دوم بدون نیاز به ورود به بلوکبندیها و کشمکشهای سیاسی، به نمایندگی از ملت ایران پیام واحدی را به جهانیان رسانید، در حالیکه
ترامپ سخنرانی خود را با طعنه و کنایه نسبت به نماینده حزب مقابل شروع کرد و به پایان برد.
۲) رضاشاه دوم در طی سخنرانی خود تنها یکبار به خود و نقش خود در مبارزه با فرقه تبهکار اسلامی اشاره کرد و تنها یک بار از واژه 'من' بهره برد، در حالیکه
ترامپ بارها جملاتش را با 'من' آغاز کرد: " اگر من بودم چنین و چنان..." و یا "من چنین کردم..."، "من چنان گفتم..." ، " با من دنیا چنین و چنان خواهد شد" ...
۳) رضاشاه دوم بدون توهین به مخالفان و تحقیر رقبای خود، دیگران را به همکاری و حمایت عملی از مبارزات ملت ایران دعوت کرد و از دوستی دیرینه ملت ایران و اسرائیل گفت، در حالیکه
ترامپ با زبان تحقیر و توهین ۶۰ درصد از اسراییلیها که از رقیب او (کامالا هریس) حمایت میکنند، را تلویحا بیمارانی خواند که باید به دکتر مراجعه کنند
(عین جمله او در مورد آنان: they should get their heads checked )
۴) در حالیکه رضاشاه دوم چشماندازی روشن از آینده و امیدها و تلاشهایش برای ایجاد صلح و ثبات بلند مدت در ایران و خاورميانه و جهان ارائه داد،
ترامپ حتی به برنامه هایش برای چهارسال آینده آمریکا اشاره نکرد. برای دفاع از خود در برابر رقیب تنها به گذشته و اشتباهات حزب رقیب اشاره کرد. در آخر مشخص نشد
ترامپ برای ایجاد صلح پایدار و بلند مدت در جهان چه فکر و برنامهای دارد تا پس از پایان دور بعدی ریاست جمهوریاش مانند بار پیش دنیا دچار آشوب و جنگ نشود. کشمکشهای حزبی و رقابت برای رسیدن به مقام ریاستِ بزرگترین جمهوری دموکراتیک جهان، موجب دو شقه شدن کل جهانیان از غرب آمریکا تا شرق آسیا شده است!
جمهوری نظام آشوب است.
#بازگشت_به_مشروطه #ایران#انتخابات_آمریکا