‍ ای کاش فقط سهم دلم باشی و باشم تا بذر محبت به دل از عشق بپاشم تا اینکه فدایت بکنم جان و جهانم ثابت بشود اهل همین ایل و قماشم شیرین شوَم ‌وتیشه‌ی فرهاد به ‌دستم با جان و دلم کوهِ غمت را بتراشم لرزان شده دنیای من از دوری چشمت با ناله‌ی پُر درد و غمِ گوش‌خراشم هرگز نشد از خاطره ها دست بشویم یا این‌که بخواهم تو نباشی و نباشم یک‌خلوت دلخواسته یک‌وعده ازآن‌لب کافی‌ست برای من و امرار معاشم یک دفعه نشد قید غمت را بزنم عشق یا صورت پُر درد خودم را بخراشم روزی‌که شود سهم دلم دوری و غربت ای کاش شوم کور و کر و زنده نباشم #شاعر_بهاره_کیانی #اجرا_مریم_نوری #تنظیم_منصوری @avae_maryam