عصر دلفان

‍ در پی اهانت برخی از خواننده‌نماها به خواننده مطرح لک زبان (حسین رضا اسدی)


وقتی ویروشه‌ی خیال چنگ بر تار زخمی خیال می‌زند نوای غمیاد حسین رضا فال و تماشا دارد و آوازش مشق پرواز می‌کند تا بال در بال کبوتران، موسیقی لکی را به اوج برساند.

وقتی در هنارسش #سازنه می‌نوازد و #بازنه می‌نشیند و برمی‌خیزد، سنگین‌ترین سماع‌ها آدم را متحیر می‌کند و اندوه‌ها و تاریکی‌ها را به بند می‌کشد.

آری حسین رضا هنارسی است تا #شوشمکی از زبان لکها بگیریم و چلسروی گیسوان یار را به فال و تماشا بنشینیم و دل هایمان به لطف پلامارش آرام گیرد.

حسین رضا پلامار موسیقی بی‌پلامار لکهاست. جانی دوبار به موسیقی لکی بخشید و بیرق کاوه را بر دیار پاکان ایلم برافراشت و با ابیات مرتضایی‌اش دست به دامان فرانک‌های خاتون خرامان شد تا فریدون را در پهنای سرزمین آبا و اجدادی‌اش زنده کند.


وقتی حسین رضا، نوآیین می‌خواند نهال خنده بر لبهایمان می‌روید. حرفهایش چلسروست و پاک و بی‌آلایش ، همه او را می‌شناسند. همنوا با آوازش سر غصه‌ها متلاشی می‌شود.

موسیقی لکی هنارسی می‌خواست تا جان دوباره بگیرد؛ تا نوای موسیقی‌مان در مهراب و گرین و کبیر کوه بپیچد. موسیقی لکی پلاماری می‌خواست تا در خنکای سایه‌سارش با زمزمه ابیات مرتضی بیارامیم و به کله‌باد با افتخار بگوییم دیگر ندمد؛ چرا که گلهای باغچه‌ی هنارس روییده‌اند.


✍مهدی کیانی برخورداری

فرهنگی فعال رسانه‌ای

@asredelfan