عصر دلفان

پنجه طلا
#استاد_کرم_دوستی

در وصف مرحوم #رضا_مریدی

پنجم مرداد سالروز درگذشت استاد رضا مریدی سلطان سرنا


@asredelfan

پنجه طلا
#استاد_کرم_دوستی

در وصف مرحوم #رضا_مریدی

پنجم مرداد سالروز درگذشت استاد رضا مرید سلطان سرنا

@asredelfan

امروز ۵ مرداد هفتمین سال در گذشت سلطان سرنای ایران استاد رضا مریدی است.

تمبر یادبود استاد رضا مریدی

#رضا_مریدی
#سرنا
#موسیقی_لکی
@asredelfan

#یادی_از_گذشته

🔹به گذشته می‌رویم، به جایی که همه لحظه شماری می‌کردند برای عروسی فلانی، برای یک مراسم سرشار از شادی.
از ماه‌های قبل خانواده‌های عروس و داماد آماده عروسی می‌شدند، معمولاً جشن‌های عروسی در ابتدای پاییز برگزار می‌شدند زمانی که مردمان روستا خستگی زراعت سالانه را از تن به در کرده بودند و محصول خود را به فروش رسانده و جیب هایشان پر از پول بود. گاهی هم جشن‌های عروسی در ابتدای سال نو برگزار می‌شد.
🔹جشن‌های #عروسی معمولاً بعدازظهر شروع و تا غروب روز بعد ادامه داشت. قبلاً از مراسم عروسی گروهی از زنان خانواده داماد تحت عنوان «پابوی‌کَر» به خانه عروس می‌رفتند و گوسفندی را نیز با خود می‌بردند تا عروس را به خانه جدیدش دعوت کنند. در خانه داماد نیز بساط ساز و دهل و رقص تا قبل از شام برقرار بود و پس از شام به خانه پدر عروس می‌رفتند و در آنجا به پایکوبی می‌پرداختند، عمده رقصنده‌ها از فامیل داماد بودند و خانواده عروس نمی‌رقصیدند.
🔹روز بعد نیز از صبح مراسم شروع می‌شد و تا غروب ادامه داشت. مراسمی که برای هرکدام از ما خاطره‌هایی را در خود دارد. صف‌هایی متشکل از زنان و مردانی دست در دست هم به رقص سنگین سما، شلان شلان و یا رقص دیگری می‌پرداختند، تمام روستا به مراسم دعوت می‌شدند کسانی که نسبت دورتری داشتند از پشت‌بام خانه به تماشا می‌پرداختند، ساز و دهل معرکه می‌گرفتند گاهی فردی که جوان و ورزیده بود به کل کل کردن با دهل می‌پرداخت، رقصنده (چوپی‌گیر، بازی‌واز) تلاش می‌کرد که با رقص دو‌دسماله پای خود را به دهل بزند و دهل‌زن (دولکو) نیز سعی می‌کرد مانع از این اتفاق شود. در آن طرف نوازنده سرنا (سازنه) پف در سازش می‌کرد و مقام اوشاری؛ دوپا؛ سه پا؛ سنگین سما و ... می‌نواخت. چون اینان باید پیوسته در ساز دف می‌کردند مجبور بودند ساز را به سمت بالا بگیرند که بزاق دهانشان وارد ساز نشود و چون رو به آفتاب می‌نواختند دائما عرق می‌کردند و همواره دستمالی در جیب داشتند که عرق پیشانی و صورتشان را خشک می‌کردند.
🔹سازنه وقتی بدون ریتم به سمت یک شخص ساز می‌زد در واقع از او شاباش طلب می‌کرد و اگر آن فرد پول می‌داشت پول را در دهانه ساز می‌گذاشت و سازنه نیز به نشان تشکر چندین بار با دست بر دهانه ساز می‌زد.
فرد دیگری نیز در بین آنان بود که شغل شاباش گفتن بود و او را (شاواز کیش) می‌نامیدند.

هرکسی در پی جور کردن پنجاه، صد و یا دویست تومان بود تا با هزار عشوه و کرشمه بره سمتش و تو گوششون اسم چند نفر رو ببره و بابت اون پول اندک که به عنوان #شاوازانه داده بود خر کِیف می‌شد.
#شاواز_کیش نیز مثلاً با گفتن آاااای شاواز #شاواز_دولتعلی و #سلامتی_درویشعلی #آااااای_شاواز پاسخ او را می‌داد و گاه برخی از افراد با دادن #پنجاه_تک_تومن #اجداد_شاواز_کیش را #زنده می‌کردند از بس از او تقاضای شاواز داشتند. خلاصه ساز و دهل آن زمان صفایی داشت و چه بهتر که سازنه #رضا_مریدی می‌بود

https://t.me/asredelfan/44906

۵ امرداد سالروز درگذشت استاد سرنا #رضا_مریدی

(زاده سال ۱۳۲۷ نورآباد -- درگذشته ۵ امرداد ۱۳۹۲ دلفان ) نوازنده سرنا و موسیقی لکی و لری

رضا مریدی در نورآباد مرکز شهرستان دلفان در شمال استان لرستان به دنیا آمد. پدرش یوسف بگ، یکی از هنرمندان لرستانی در سبک محلی به‌شمار می‌رفت ّکه رضا مریدی هنر سرنا نوازی را در سنّ ۱۲ سالگی از پدر فراگرفت. وی سال‌های متوالی کارمند اداره فرهنگ و هنر استان ایلام بود و به عنوان نوازندهٔ کمانچه و سرنا گروه موسیقی اداره فرهنگ و هنر فعالیت می‌کرد.
مریدی در سال ۱۳۸۹ با اجرای خود در کاخ نیاوران تهران لقب سلطان سازهای بادی ایران را به خود اختصاص داد. همچنین در شهرستان‌های سمنان، رشت، ماسوله، تهران، سنندج، ایلام، خرم‌آباد وکوهدشت به اجرای موسیقی لری پرداخت.
در نخستین جشنواره موسیقی استانی لرستان در آبان ماه ۱۳۹۱ که در کوهدشت برگزار شد، رضا مریدی و کاکه‌علی مرادی به‌طور مشترک در ساز سرنا به عنوان برگزیدگان جشنواره مورد تقدیر قرار گرفتند.
وی در نشست پیشکسوتان در اردیبهشت سال ۱۳۹۲ از دست معاون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی لوح سپاس و تقدیر به عنوان پیشکسوت دریافت کرد.
رضا مریدی در چند برنامه تلویزیونی و رادیویی نیز حضور داشته که از آن جمله می‌توان به نقش‌آفرینی در فیلم‌های سینمایی، نامزدی و بی پلامار و سریال خاک و خورشید و اجرا در رادیو رشت اشاره کرد.
از آثار او می‌توان به تصنیف عروس عروس (دستگاه سه گاه)، بداهه نوازی‌های فوق‌العاده در اوشاری و هلپرکه و دوپا، شوشه مکی دایا، شهناز هه شهناز و کشکله شیرازی (به شعر لکی) اشاره کرد. رضا مریدی یکی از نوازندگان مطرح سرنای مقامی لکی بود که تمام مقام‌های آیینی، شادیانه، سوگواری، بزمی‌ها، رزمی‌ها و موسیقی لری را به زیبایی اجرا می‌کرد.
وی به واسطه آنکه قبل از انقلاب کارمند فرهنگ و هنر استان ایلام بود و با هنرمندان همکاری هنری داشت، اولین کسی بود که مقام فتاحی (فتاپاشایی) را از ساز دوزله، بر روی سرنا پیاده کرد، و به زیبایی آن را اجرا می‌کرد.
از لحاظ کارشناسی موسیقی، سرنای رضا مریدی دارای حجمی بسیار زیاد، سرعت اجرای بسیار زیاد، و از جمله نوازندگان سرنا در ایران بود که با ساز سرنا ضد ضرب زده و از ملودی‌های ترکیبی بین موسیقی لکی، کرمانشاهی، لری، کلهری و ایلامی استفاده کرده و آنهارا به صورت بسیار تکنیکی اجرا می‌کرد.
رضا مریدی در ۶۵ سالگی درگذشت.



روحش شاد و یادش گرامی🌺


@asredelfan

۵ مرداد سالروز درگذشت استاد سرنا #رضا_مریدی

(زاده سال ۱۳۲۷ نورآباد -- درگذشته ۵ امرداد ۱۳۹۲ دلفان ) نوازنده سرنا و موسیقی لکی و لری

روحش شاد و یادش گرامی

@asredelfan