و این شاعر نازنین، این شاعر ایستادهی عزیز در این شعر ؛ عبدالله پشیو
غمگین مباش عزیز که پیش از دیدار موهایت را کوتاه کردی تا این لحظه بیتفاوت بودم رشته عمرم بلند باشد یا کوتاه حالا دعا میکنم چنان عمری داشتهباشم روزهایی بسنده برای تماشای گیسوان بلند تو