↩️ نگاه بنمایه‌های کهن ایرانی-زرتشتی به پیامبرنمایان و کیش‌های ابراهیمی: «از ضحاک، نخست به ابراهیم صاحب شریعت یهودیان رسید و از ابراهیم به موسی که از وی پیوند دارد، کسی که یهود در مقام پیغمبر و کیش‌آورنده در نظر دارند، رسید. و آن سخن را انتقال دادند به شاگرد موسی که کیش یهودی را رواج داد. و از آن پس، این فریب دیوان، ضحاک، به گزندرسانی بر آفریده‌ها گرایید؛ گزاره‌ی بددینی، ستون دین یهودی در زمانه، به‌ویژه در فرود و نشیب دین مزدایی و ایران، با چیرگی آشموغی، بهره‌به‌بهره، 👈دوباره و سه‌باره👉، در جهان پیدا شد؛ با آن پیدایی، چیرگی دیوان و تباهی اخلاق مردم و آلودگی جهان و ویرانی، تنابندگان را فریب و سیه‌روزی فرا گرفت و نیکان را نگونی و تنگی و دشواری آمد و بدتران را فرازگیری و فراخی و پادشاهی برآمد. و همی 👈تا این بن پتیاره‌آور آفریده‌ها در این بوم‌وبر ریشه دارد،👉 چه بسیار گزند و سیه‌روزی تنابندگان از آن رستن آید.» 📚 دینکرد سوم؛ کرده‌ی 227 💠 روشن است وقتی از پیدایی یهودیت برای دومین و سومین بار سخن می‌رود، مسیحیت و اسلام در نظر است. وقتی هم از آسیب یهودیت به دین مزدایی و ریشه دوانیدنش در ایران سخن می‌رود، اشغال ایران‌زمین به دست دیسه‌ی سوم ابراهیمیت -یعنی اسلام- در نظر است. 💠 چکیده‌ی سخن آنکه محمد میراثدار عیسی، عیسی میراثدار موسی، موسی میراثدار ابراهیم، و ابراهیم میراثدار ضحاک است و ضحاک نیز خود اهریمنی‌ترین شخصیت در ادبیات استوره‌ای زرتشتیان و ایرانیان باستان به شمار می‌رود. 💠 پس به‌روشنی پیداست که بردن پیامبر گرانمایه‌ی مزداپرستان (اَشو زرتشت) به جمع این تبهخویان و میراثداران ضحاک، چیزی نیست جز توهین به او. ✍ بهدین تیرداد نیک اندیش 🔥 @AshemVohu2581 🔥