↩️ نماز روزانه‌ی زرتشتیان: خورشیدنیایش 💠 خورشید در دین مزدایی، یکی از ارجمندترین آفریده‌های اهورایی به شمار می‌رود و حتی به "چشم اهورامزدا" تشبیه می‌شود. زیرا ایرانیان باستان به‌خوبی از چگونگی پرتو افکندن نگاه خورشید بر زمین و تاثیر آن بر زندگی مردم آگاه بوده اند. به همین چرایی، گاهشمار (تقویم) اوستایی، که شالوده‌ی اصلی فرهنگ زرتشتی‌ست، یکسره بر وضعیت نجومی خورشید استوار است. 💠 چنان که در نگاره‌ی بالا از کتاب شایست-ناشایست پیداست، یکی از نیایش‌های مهم زرتشتیان نیز خورشیدنیایش است که متن آن در خرده‌اوستا وجود دارد. برابر سنت زرتشتی باید دست‌کم سه بار در روز خورشید را یَزِش (ستایش) کرد؛ یکبار خورشید بامداد را تا نیمروز، دگربار خورشید نیمروز را تا غروب و سپس خورشید غروب را تا شب. 💠 گفتنی‌ست که پیش از این نماز باید دست‌ها را شست و با تنی پاکیزه به یزش پرداخت. نکته‌ی جالب آنکه هر چند انجام به‌موقع این نیایش دارای اهمیت بسیاری‌ست، اما اگر زمان آن با زمان انجام یکی از خویشکاری (وظیفه) های انسان دچار تداخل شود، آنی که اولویت خواهد داشت، انجام خویشکاری خواهد بود. ✍ بهدین تیرداد نیک اندیش 🔥 @AshemVohu2581 🔥