↩️ گزیده‌هایی درباره‌ی مفهوم «سوشیانت» بر پایه‌ی اوستا

💠 در فروردین‌یَشت و نیز جاهایی دیگر از اوستا، از «سوشیانت‌ها» با ویژگی «نوکننده‌ی جهان» یا «آماده‌کننده‌ی جهان برای فَرَشگَرد» یاد شده است. (فرشگرد به معنای نو شدن، پیروزی پایانی اهورامزدا بر اهریمن و بازگشت جهان به آرمانی‌ترین شکل ممکن است)

💠 در جایی دیگر از فروردین‌یشت، علت سوشیانت نامیده شدن «اَستوَت‌اِرِتَه» (واپسین سوشیانت) سودرسانی او به سراسر گیتی (جهان مادی) دانسته شده است. (سوشیانت از دید واژگانی به معنای «سودرسان» است)

💠 در جای‌جای اوستا همچون فَرگَرد 19 از وَندیداد، برای واپسین سوشیانت، عنوان «سوشیانت پیروزگر» به کار رفته است؛ زیرا او کسی‌ست که سرانجام اهریمن را شکست خواهد داد و بدی را به‌کلی نابود خواهد کرد.

💠 با این همه، در زامیادیَشت از «سوشیانت‌های زاده و نزاده» سخن رفته است؛ سوشیانت‌هایی که در هیچ کجای اوستا شمار ویژه‌ای برایشان گفته نشده است.

💠 در هات 70 از یَسنا هم به «سوشیانت‌های کشورها» اشاره شده است و حتی سوشیانت شدن بدین سان آرزو شده است: «بکند که سوشیانت‌ها شویم».

💠 سرانجام در هات 48 از یسنا نیز که پاره‌ای از گاتها (سروده‌های اَشو زرتشت) به شمار می‌رود، چکیده‌وار از این ویژگی‌ها برای سوشیانت‌ها یاد شده است:

1⃣ آباد کردن سرزمین‌ها
2⃣ برانداختن خشم و رامش بخشیدن به کشور در برابر تبهکاران
3⃣ برخورداری از بینش و منش نیک
4⃣ خشنودسازی اهورامزدا با کرداری استوار بر اَشا (راستی، خواست اهورامزدا، هنجار نیک هستی)

💠 برداشت شما از این نکته‌ها چیست؟

✍ بهدین تیرداد نیک اندیش

🔥 @AshemVohu2581 🔥